Füsun ve İbrahim, Ocak ayının soğuk bir gecesinde tanıştılar. Birbirlerini görür görmez etkilendiler. Bütün bir geceyi sohbet ederek geçirdiler. Sabah olup güneş yüzünü gösterdiğinde, ayrılmak istemiyorlardı.

İlk zamanlar hep aynı heyecanla geçti. Birlikte geçirdikleri vakitten keyif alıyorlardı. İbrahim sürprizlerle dolu bir adamdı. Füsun’un ayaklarını yerden kesiyordu.

Temmuz ayı geldiğinde İbrahim yine bir sürpriz yaparak evlenme teklif etti. Her şey bir rüya gibiydi. Füsun her akşam yatmadan dua ediyor ve karşısına İbrahim çıktığı için teşekkür ediyordu.

Füsun son derece iyi ve kültürlü bir ailenin kızıydı. Babası kızının biriyle evlenmek istediğini duyduğunda, damadı tanımak için bir yemeğe gitmek istedi. Yemek dönüşünde kızına, ailelerine çok yakışacak birini bulmuş olduğunu ve beğendiğini söyledi.

İbrahim, bir akşam çiçeğini ve çikolatasını alıp Füsun’u istemeye gitti. Babasını genç yaşta kaybettiğini, annesinin ise hasta olduğunu, elbette nikaha geleceklerini ama istemeye kendinin geldiğini söyledi.

Babası İbrahim’i çok sevmişti. Bu yüzden hiçbir sorun yaşanmadı. Aile durumu anlayışla karşıladı. Ancak babası mutlaka nişan yapmak istiyordu. Böylece hazırlıklar başladı.

Füsun,  nişan kıyafetine uygun bir ayakkabı bulmak için teyzesini de yanına alarak Bağdat Caddesi’ne gitti. Tam vitrinlere bakarlarken karşıdan İbrahim’in geldiğini gördü. Koşarak yanına gitti. Boynuna sarıldı. İbrahim’in yanında bir kadın ve bir çocuk vardı.

Füsun heyecanla aradığı ayakkabıyı anlattı. İbrahim’in yanındaki kadına döndü ve sordu: “ Siz de nişan için mi geldiniz? Akraba mısınız?” İbrahim’in rengi beyaza dönmüştü. Kadın şaşkınlıkla bütün olanları izleyip cevap verdi: “Karısıyım!”

Füsun olduğu yerde donup kaldı. Teyzesi kolundan tutup, “hadi kızım, gidelim!” dedi. Füsun artık kendinde değildi. Bütün yolu şu cümleyi söyleyerek ve gülerek yürüdü: “Nişan yapmamıza gerek yok, hahaha, sevgilim zaten evliymiş!”

Daha sonra İbrahim kapılarına çok defa geldi. Boşanma aşmasında olduğunu, bu yüzden anlatmaya gerek duymadığını ve mahkemenin yakın zamanda biteceğini söyledi.

Bu hikayeye yorum yapmaya gerek duymuyorum. Ben sadece gerçek olan bu olayı aktarıyorum. Herkes kendine gereken dersi çıkarsın.

Füsun’un daha sonra neler yaşadığı ise, bu sayfalara sığamayacak kadar acı ve travmatik. Dilerim hiçbiriniz benzerini yaşamayın.

Candan Ünal

çokk kötü :/ böle bişeyi Allahım hiç kimseye yaşatmasın..

çok üzüLdüm okuyunca Amin

cidden çok kötü bir durum keşke ilk başta drüstçe söyleseymiş
madem seviyor kızın canını nasıl böyle yakabiliyor ):
teşekkürler canım

keske nazLim ya

kötü olmuş gerçektende.. her insanın başına gelebilir =) Allah korusun..

evet canim ya