slm arkadaslar 1.5 yıl önceydii ..o yıllar sadecee nerde calgı orda kalgı hesabıı hıc kımseyı dınlemeden sadece bildiğim işleri yapmaktan zevk duyardım..bi gün yalnız kaldıgımı hissettim artık kimseyle dogru dürüst sohbet etmiyor kımseyle konusmuyordum arkadaşlarımdan biri olan adnan bana bunun nedenıni sorduu kimseyii cevremde istemiyordum neden ona derdimi anlatayayımkii dedim. biran düşündüm sonra derdımı anlatmaya karar verdım hayattan cok sıkıldığımı ve çoğu şeyi hızlı yaşadağımı belirttim bana fikir önerisinde bulundu ..kanka gel senle zengin olalım diyincee acaba dedim hırsızlıkmı yapıcazzz dedim kendi kendime sonra bana .. kardess bu dünyada en ii iş kazıda diyincee biran ona odaklandım ve anlattıklarını dinledim ve hak verdım dedıgı işe girdim sürekli biyerlere gece gündüz dinlemeden kazıya gidoduk hazine bulma ümdiyle ilk anlar o kadar güzeldiki bulamıoo deildikk bi kac parca cıkardık hırsa geldık ..bi gün son partiyi vurup sonrada bu işe tövbe demenın zamanı geldıgını düşündükk.... son parti eski ve kullanılmayan bi mezarlık  kazdıkca tahta parcaları cıkıo toprakları yukarı doğru atıodukk tam 4 ay orayla ugrastıkk kış oldugu için toprak cok sert kazılmazz durumda idi ama genede hırsla kazıoduk tam 8 metreye yaklaşık bi çapa indik 3 kişiydik birimiz altta kazıo dıgerımız halatla topragıı cekıoo ve  1  kısıde dökme işini yapıodu ben kazıcı olan kişiydim kazdıgımız yere girende bendim biran bi sessizlik oldu kimseden cıt seda cıkmıodu bi tuhaflık vardıı halatla kendımı yukarı zar zor cıktım tam kafamı kaldırdıgımda ...onuu sadece 4 metre karsımda gördümm   sanki bana bişeyler anlatıyodu gözümün içine bakıodu o karanlıgın içinde sadecee sarıyeşil parlayan bişey vardıı ve yavas yavas yaklaşıodu sadecee onun parlayan artık gözlerimi baska bişeymıı sadece yavaş yavaş bana  dogru gelıodu sonra üzerime hızla geldıgını uzerıme atlarcasına hızladıgını farkettım  buzgibi kesıldıgımıı ve o an gerıye kazılan yere düştüğümü hatırlıyorum sonra birilerii benıı düştüğüm yerden elımden tutup kaldırıodu arkadşlarım... şoktaydımm bana ne oldugunu sorup kafama su serpıolardıı tam 1 hafta kendime zor geldımm...belkıo an yaşamımdan olabilirdim belkı sakat kalabılırdım yada canlı canlı topraga gırebılırdım sadece yaşadıgıma şükrediyorumm...gercek olan mal mülkün olmadıgınıı işte ozamandan sonra anladım..azda olsa aza kanaat etmek ten kımseye zarar gelmıcegını anladım

bu tür olaylar bazen insanın başına gelebiliyor bende etrafımdan buna benzer şeyler duydum

aynen öyle .s

haklısın