Bir ilişkiye adım attığınızda, her şey tozpembedir. Mutluluk sarhoşluğu, huzur ve yürek coşkusu yüzünüze yansır. Dünya aslında ne güzel bir yerdir.. Sonra ne olur?

Karşınızdaki insanın kusurlarını görmeye başlarsınız. İlişki ilerledikçe daha fazla sorun, daha fazla hata dikkatinizi çeker. Kuşkular ve soru işaretleri aklınızı kurcalamaya başlar. Yoksa bu ilişki yürümeyecek midir?

Hepimizin içinde bir iyimser, bir de kötümser yaşar. İyimser yanımız çoğunlukla kötümser yanımızın altında ezilir. Olumsuzluğa daha çok meyilliyiz!

Düşünce tarzı; insanın kişiliği, eğitimi, genetik kodlarıyla yakından ilişkilidir. Birinin düşünce ve yaşam görüşünü değiştirmek çok zordur. Olumsuzluğa çok yakın duran bir insanın, sadece sosyal ve iş yaşamında değil, duygusal hayatında da benzer davranışlar sergilemesi kaçınılmazdır.

Sevdiğiniz kişiye karşı tavrınız, onun davranışlarınızı algıladığınız yönde gelişir. Ancak burada bir noktaya dikkat etmek lazım: “Sizin algıladığınız ile gösterilen davranış arasında fark vardır!” Karşımızdakini algılarken, iyiye veya kötüye yakın duran yorumlarda bulunabiliriz. Bizim düşünce yapımız, hangi tarafın ağır basacağını belirler.

İyi olan şeyler, doğal ve olağan gibi gelir. Bir insanın bize güzel, içten ve sıcak davranmasını normal karşılarız. Her şey yolunda olduğunda akıl unutma eğilimindedir. Bunu şöyle bir örnekle açıklamaya çalışayım: Mideniz ağrıyana kadar, bir mideniz olduğunu ve onun sizin için çalıştığını, sağlıklı olduğunu düşünmezsiniz. Ağrının başlamasıyla tüm dikkatiniz oraya çekilir.

İlişkilerde hata aramaya başladığınızda, artık ilginiz hep karşı tarafın kusurları üzerine odaklanacaktır. Onun yanlışlarına sabitlenip, iyi yanlarını, tıpkı sorun çıkarmayan mideniz gibi unutursunuz. Zamanla bu kusurlar gözünüzde o kadar büyür ki; artık ilişkiniz çekilmez bir hal alır. Bardağınız damla damla dolmuştur.

İlişkileri sürdürmek için, kötümser yanımıza değil, iyimser yanımıza ihtiyacımız var. Olayları, ilişkide olduğumuz kişinin davranışlarını, kendi düşünce biçimimizle algılamak yerine; gerçek olanı anlamaya ve davranışın veya sözün gerçek anlamını algılamaya çalışmalıyız. Bir ilişkiyi sürdürebilmenin anahtarlarından bir de budur!

Candan Ünal