Islak bir hava durumu gibi
pencerden görülen sanat eseri
ve insanlardan kaçan insanların sığınağı gibi
şu köşedeki boyası kalmamış bank.
Fonda gariban kalmış bir müzik çalıyor.
ve inadına sessiz herşey
odamın karanlık tarafında efkarlı bir silüet
efkarında kaybolunası bir yılışık kağıt parçası
yırtmadan önce neler yazmıştım?
seninle, özlemekle ve galiba pişmanlıkla
onlarca kelime düşmüştü dudaklarımdan
bir tane damla yetmişti
öyle köşeye atılmasına...
elimdeki telefonda epeydir bir suskunluk
ismini aradığımda aslında ismini hiç yazmadığımı hatırlıyorum.
Sıradan bir isimle sıradan bir telefona yazamazdım;
Biliyorsun...
Hiç dışarı çıkasım yok bugün;
bir mahzen gibi duvarlar arasında sıkışıp
koskoca bir ovada yalnızlık soluyasım var.
Belki de ellerimi uzatmam ondandır;
sana ulaşmaya çalışmam,
dokunup bütün rüyayı bitiresim var.
ve açtığımda gözlerimi,
gördüğüm sensizliğe bir çift lafım var...

....Seni
        Özlüyorum....


Vexed