Kuzey Amerika'nın Alas*ka kıyıları ile Rusya'nin Sibirya bölgesi arasın*da uzanan bir denizdir. Kuzeyde Bering Boğazı ile Kuzey Buz Denizi'ne bağlanan Bering Denizi'ni, Büyük Okyanus'tan Aleut Adaları ayırır. Bering Denizi'ndeki başlıca adalar, kuzey ve doğuda St. Lawrence, Nuni-vak ve Pribilof Adaları ile batıdaki Komandor Adaları'dır.

Bering Denizi dünyanın dördüncü büyük de*nizidir. 2.293.000 km2'lik bir alanı kaplar ve ortalama derinliği 1.500 metredir. En derin ye*ri 4.773 metredir ve güneybatı havzasındadır. Burada ortalama derinlik 3.660 metreden faz*ladır.

Gemiler açısından geçişi en zorlu denizler*den biri olan Bering Denizi'nin suyu çok soğuktur ve yılın büyük bölümünde buzlarla kaplıdır. Yıllık ortalama sıcaklığı —4°C'dir. Kış boyunca su akıntıları ve rüzgârlar buzları sıkıştırarak, büyük buz kütleleri oluşturur. Yaz gelince, güneybatı rüzgârları buzları ku*zeye doğru sürerek gemilerin yolundan uzak*laştırır. Bering Denizi kıyılarında ve adaların*da çok az bitki yetişir. Bununla birlikte, Komandor ve Aleut Adaları gibi bazı adalar*da otlaklar toprağı halı gibi örter. Denizi çevreleyen karalarda kuş ve fokların yanı sıra geyik ve kurt gibi hayvanlar da yaşar.

Bering Denizi çevresinde Aleutlar, Eski-molar, Koryaklar ve Çukçiler yaşar. Eskimo-lar, Alaska kıyılarında ve denizin ortalarında*ki adalarda, Eskimolar'a benzeyen Aleutlar, Aleut Adaları'nda yaşarlar. Çukçi ve Koryak*lar, Asya'nın Kamçatka Yarımadası'nda yaşa*yan Sibiryalılar'dır.

Rusya, Bering Denizi'ni keşfe çıkan ilk ülkelerden biriydi. 1724'te Rus Çarı I. Petro, Danimarkalı kaptan Vitus Bering'i, Asya ve Amerika arasında kara bağlantısı olup olma*dığını araştırmakla görevlendirdi. Bering 1728'de, sonradan kendi adını alan ve dar bir geçit olan Bering Boğazı'ndan geçti. Denizin iki kıtayı ayırdığını kesinlikle saptadıktan sonra 1730'da yurduna döndü. 11 yıl sonra, yeniden Bering Denizi'ne açılan Bering, bu kez Alaska kıyısına ulaştı. Dönüş yolculuğun*da, bugün adını taşıyan adada öldü.