Beni Sen Öldür, Buna En Çok Senin Hakkın Var

Sana geldim uzun yollardan.. seninle el ele göz göze diz dize oturduğumuz tüm şehirlerden geçip sana geldim.. geçtiğim her kentte ağladım.. son zamanım seninle geçsin istedim. Son zamanım diyorum çünkü “fazla zamanın kalmadı” diyor içimdeki ses.. çok uzaklardan hiç tanımadığım bir sesti ve hazırlıksız yakalamıştı beni.. hiç alışmadığım bir kelimeyi fısıldadı kulağıma.. “öleceksin” dedi.. “fazla zamanın kalmadı” dedi.. “sevdiklerinle vedalaş” dedi.. “seni almaya geldik” dedi..

Pencereyi açtım.. bağırdım karanlıklara, kediler ve köpekler korktular sesimden.. ama tek bir ışık yanmadı karşı binalardan.. sokağa çıktım sonra.. anlayan biri çıksın istedim, kim beni anlarsa gözlerimi ona verecektim.. Biliyorum ne kadar bağırsam da duymayacaklar beni.. duyulsa bile kimse umursamayacak anlamayacak..

İçimdeki ses –ki kulağımı sağır etti- “öleceksin” dedi.. bunları dün gece öğrendim.. korktum, ağladım, anlam veremedim, dondum kaldım.. sabaha kadar seni düşündüm, ölümü değil.. uyumadım dün gece, bir yolunu bulup sana geldim..

Sana geldim uzun yollardan.. otobüse yetişmek için olanca hızımla koştum ama yolun yarısında indim tekrar.. kimse anlam veremedi bu anlamsızlığıma.. düşündüm, sana gelemezdim.. uzaklarda bir yerlerde senden habersiz ölsem de sorun olmazdı.. ama yanında ölmek hayır hayır sana bu kötülüğü de yapamazdım.. sen beni seviyor ve önemsiyordun.. bana gelen her olumsuzluğu her kötülüğü her suçu üzerine almış dışlanmış horlanmış itilmiştin, yine de sevgin azalmamıştı..

Hatırlar mısın polisler evi bastığında beni sormuşlardı, sen ise beni saklamış, konuyu değiştirip polislere hakaret etmiştin. Polisler beni unutup seni götürmüşlerdi.. kapıdan çıkarken gururlu ve onurluydun..

Dün gece kendimi yarım hissettim.. diğer yarımım sendeydi.. tamamlamak için geldim sana.. dün gece yarım yarım yazdım, yarım yarım ağladım.. yarım kaldım..

Şimdi tüm saf kalmış yanlarımı çaresizliklerimi umutsuzluklarımı aldım yanıma.. Artık kimseyle kavga etmek istemiyorum, insanlar beni dövsünler yensinler, yerlerde sürüklesinler, tekmelesinler umurumda değil.. sadece senin sevgimi hissetmeni istiyorum.. ve beni hissetmeni.. dün gece iliklerime kadar sen doldum..

Yola çıkmadan rutubet kokan odamda duvarda asılı duran kırık aynada kendime baktım.. tanıyamadım.. konuşamadım.. hayır bu beyaz eller benim değil, bu solgun yüz benim değil, bu saçlar bu yüzler benim değildi. Masama döndüm.. yarım bardak çay kalmıştı, hayır bu çayı ben içmedim, bu kalem bu kağıt bu yazı benim değil.. nereme dokunsam yabancılık çekiyordum.. O kadar yabancıydım ki, “öleceksin” sözünden sonra başka bir ben çıktı.. kendimden hesap soracak halim bile kalmamıştı..

Mahşere gidiyordum yüzümde bir mahşer yalnızlığı.. etim kemiğim benim değil.. saçlarım gözlerim..

Korkularımı yalnızlıklarımı yanıma alıp sana geldim.. dün gece seni düşününce içimdeki sevgi katlandı, budaklandı dallandı.. seni düşününce huzura erdim..

Aslında sana geldim çünkü yazım kalan yanım bir işe yaramıyordu.. bir tek sen umut olursun bana sandım.. çünkü ben ışığımı huzurumu hep senden alıyordum..

Biliyorum artık, fazla zamanım yok.. tüm fazlalıklarımı bıraktım gidiyorum.. tüm eşyalarımı, elbiselerimi, kalemimi kağıdımı diş fırçamı ve gazetelerde dergilerde çıkan ilk yazılarımı geride bıraktım..

Anneme babama kardeşlerime değil sana geldim ey sevgili.. sığınacak bir sığınak aradım, en güvenli yer de senin yanındır ezbere bilirim.. onca haksızlıklarına ihanetlerime karşılıksız sen katlanmış ve affetme büyüklüğü göstermiştin..

Sen ki bana katlanmakla ve üstelik beni affetmekte o kadar inatçıydın ki ölümle tanışmadan sana gelmeliydim, beni Azrail yada başka birileri değil sen öldürmeliydin.. çünkü buna en çok sesin hakkın vardı.. çünkü en çok haksızlığı sana yapmıştım.. çünkü yalanı en çok sana söylemiş, en büyük kötülüğü sana yapmış tanımadığın yerde seni tek başına yapayalnız bırakmıştım.. benim yüzümden hiç tanımadığın insanlara borçlanmıştın..elektriğin ve telefonun kesilmişti benim yüzümden.. ufak tefek kalan birkaç ev eşyana bile haciz gelmişti..

“Yanımda ol da günlerce haftalarca aç kalayım, senin sevgin senin sıcaklığın senin yüreğin besler beni” diyordun, yanında değildim ama yine de aç kalmıştın benim yüzümden.. ben buna inanmamıştım.. dalga geçmiş küçümsemiştim seni.. sen ise bir peygamber sabrı göstermiştin bana..

Hep kendimi haklı görür acemice bir ukalalığa soyunurdum.. şimdi ilk defa senin benden daha haklı daha merhametli olduğunu anladım. Çünkü onca ihanetime karşılık bana olan saygın sevgin azalmamıştı.. seni sevgin yaşatıyordu, ölmüyorsan sırf içinde bana beslediğin sevgiden dolayı ölmüyordun..

Dün gece ilk defa seni yitirmek korkusu kapladı bedenimi.. ölümü değil, seni düşündüm.. sanki sen beni affedersen, hiç ölmeyecek gibi hissettim.. yıllarda kendimi başka kollarda başka sevdalarda aradım.. bir bilsen bunun için ne kadar pişman olduğumu..

Ben ki hep umut kokan yazılar yazardım, zebanilere cellatlara kafa tutar dalga geçer umursamazdım.. Ama beni bu kadar idare ettikleri yeter galiba.. seni o kadar üzdüğüm, incittiğim, kanattığım da yeter.. ondan dolayı fazla zamanın kalmadı diyorlar.. öleceksin diyorlar..

Korkuyorum.. öleceksin dedikten sonra kendime dokundum, tanımadığım birine dokunur gibi dokundum.. kendime acıdım ve zamansız gideceğime .. bir o kadar uzak bir o kadar yakındım kendime..

İçimdeki ses öleceksin derken kötü yanlarım için mi söylemiş bunu bilmiyorum.. seni sahipsiz kimsesiz bırakışıma ilk defa ağladım.. ilk defa adam gibi senin için ağladım.. ilk defa ölümden değil, seni kaybetmekten korktum.. ilk defa içimin ışığının söndüğünü fark ettim.. ölümü bırakıp seni düşündüm..

Çünkü artık ölümden değil seni kaybetmek beni acıtıyor..

Sana gelince yıllardır kaybolan kendimi buldum.. yüreğine dokunabiliyordum artık..

Lütfen nereye gidersen beni de al yanına..

Alması kolay değil.. bilirim değerdir adım. Uzak yollardan geldim geçtim şehirleri aldım tek tek demini.. yoğurdum seni.. sana kanadım sana çağladım. Sende duruldum dokundum kokladım… kıyamadım..çek korkulu gözlerini kendime ziyanım…Biliyorum çok zamanım yok, sonuma geldim.. söyle bana ne dersen o olayım.. ölmem gerekiyor, biliyorum, başkaları değil, sen öldür beni, bu en çok senin hakkın..

Benzer Konular
	Konu Başlığı	Başlatan	Yanıtlar	Görüntü	Son Mesaj
	Hakkın Yok Şiir Köşesi	ecre	0	594	Mart 08, 2012, 01:58:41 ÖS Gönderen : ecre