Ne kadar şarkı söyledim ömrümde bilmiyorum, kaç gece boğazımı yırtarcasına çıktı notalar sesimden ve kaç defa aşkı anlattım, saymadım! Ama hiçbir şarkıda sana olan aşkımı anlatacak cümle bulamadım.

Kalp dediğin akıldan emir almıyor ya, ondan olsa gerek bu savruk, sarhoş ve kifayetsiz hali gönlümün. Sen aslında ne kuzey yıldızısın, ne doğu güneşi ama bana sorsan her yön sana dönük, sensin kalbimin kıblesi.

Hayallerimde büyütürüm seni, hayallerim zaten büyük, çoğunda sen içinde küçük kalırsın da; bakma, ben kondurmam üstüne o halini.

Ben ne kadar seversem, sen o kadar değerlisin. Yani senin ederin değil belirleyen aşkı, benim kalbimin çekisine kenetlisin.

Şimdi soruyorlar dostlar, ne buldum sende diye? Bilmem! Bir şey arasaydım bulunurdu üç beş sebep ama kalbimin aşka meyli vardı, tesadüf sana denk geldi demek.

O kadar büyük sayma yani kendini beyim, ben kimi sevsem altın değerindedir. Borsası bende aşkın, akıllı olan sevenin kalbindeki yerini bilir.

Sen de beni böyle sevseydin adabımla otururdum. Bilirdim sihrin kendimde olmadığını. Sözümün, özümün, gözümün senin yüreğinde anlam kazandığını…

Aşığın derdi büyüktür ama maşuk bilmez ki, hikmet sevendedir. Sevenin gözü dönmezse sana, gökyüzünü indirsen ne yazar, yerin hep ayak dibindedir….

Candan Ünal