Tutsak kaldığım gecelerde camların buğusuna yazılan şiirlerim vardı sana dair..


Ne zaman gelip geçse aklımdan bir şairin dizeleri

Ben sana mecburdum bilemezdin..

Suskunluğuma boş bakışların karşılık verirdi.Neden diye sormadan umursamadan belki..
Sandıklar dolusu hüzün biriktirdim sana..

Ben sana mecburdum bilemezdin

Sevdanın her çelme takışında yanımdaydın
Aldatıldığında bir kenara sessiz sedasız bırakıldığında
Sana verirdim kendime saklamayı bir türlü beceremediğim umutlarımı
Ne zaman elini tutsa yalancı gülüşler ardından bir sevda
Yokluğunu hissettirip bir kez daha onun kollarına giderdin

Oysa ki Ben sana mecburdum bilemezdin

Okduğun şiirlerim sanaydı
Kim söylüyor bunu diyerek dinlediğin şarkılarım sana
Gözlerinin içine bakarak söylediğim sözleri med-cezir sevdalarına ilanı aşk ederdin

"Sen iyi beceriyosun bu işi güzel bişeyler söylesene bilmem kime mektup yazıcam" derdin hani

Hepsi sanaydı o sözlerin...

Hepsinin içinde sen vardın....

Ben sana mecburdum... anlamadın

Deniz kıyısında oturmuş izlerken güneşin batışını
Kolunu omuzuma atıp seviyorum ya ben bu kızı diye haykırkdığında

"Ben de seni" dediğimi hiç bir zaman duymadın

Sonra gittin birgün
Sustu martılar
Dalgalar isyan etti suskunluğuma

Ben sana mecburdum sen yoktun


Neden sustun..
Neden sustum
Neden sustuk ki....

Biz birbirimize mecburduk.... bilemedik......

Sevip sessiz kalanlar için yazılmıştır. Susun siz susun...
Susun ve söylemek istediğinizde kimse olur mu yanınızda onu düşünün.....