Ben Sana " Hayat " Dedim

“ ..Kendini öldürmene
izin veremem..”

Beni mutsuz edemezsin. Başaramazsın bunu. Çünkü ben
sana “ hayat “ dedim sevgili. Öldüremezsin bizi. Üzemezsin beni. Kendini
öldürmeye yeltendikçe ben seni “ bende “ büyütmeye devam edeceğim. Sen
devam et kendinin katilin olmaya. Sen yüzünü kapattıkça umuda ben seni “ sende
“ doğurmaya devam edeceğim. İnatla, sabırla. Çünkü sen cansın bende..Yüreğine
darağacları kurmakta kendin kadar özgür, ben kadar rehinsin hayata. Durma kanat
dudaklarını. Sonra da tuz bas üzerlerine. Ama başaramayacaksın beni hüzünlere gelin etmeye.
Başaramayacaksın çünkü sen bana aitsin. Öldüremezsin beni. Üzemezsin sevgili..Çünkü sen
köklerime hayat verdin. Sökemezsin beni senden. Atamazsın içimdeki seni. Şimdi devam et
kaldığın yerden. Öldürmeye devam et kendini. Güya sadece kendini öldüreceksin..Hayır hayır.
Sen bir kez öperken toprağı dudaklarından, ben sensizlikte bin kez ölümü prova ederim
gözlerimde. Sana öldükçe çoğalırım ben, çoğaldıkça büyürüm sende..

İçinde
yeşeren “ umut “ filizlerini köklerinden kopar. Kan revan olsun ellerinden.
Yüreğinden sızsın karanlıkların. Adressizliğini fırlat yüzünü. Ama benden “ seninle
“ yaşadığım hiçbir an''dan mutsuzum cümlesini duymayı bekleme. Çünkü
ben sana “ umut dedim. Yüzünü sök yüzünden. Kov mutluluk sözcüklerini
limanlarından. Mutlu olacaksan, ezik durmaktan övünç duyacaksan devam et. İçinde biriken
tüm savaşlara başlamadan yenilgileri kabul et. Ama ben sende yaşarken “ beni
“ mutsuz edemeyeceksin. Başaramayacaksın sevgili.Ben yaşarken ölmeyeceksin.
Kendini öldürmene izin vermeyeceğim.

Ben bir masala “ kahraman
“ olmak için gelmedim. Sana inat gitmeyeceğim. Sen “ kendinden “
uzaklaştıkça sana “ sen “ kadar yakınlacağım. Sen kendinden vazgeçtikçe
ben “ sen “ olacağım. Hadi dur ölümün besmelesiz safına. Gir kimsizlik şehirlerin
küfür kokan sokaklarına. Aydınlık yüzünü vur karanlığa. Uykusuzluğunu kemirsin içinde adım
miktarı mutluluklar. Sana diyorum sevgili. Öle-mez-sin. Kendini öldürmene izin veremem.
Sendeki “ seni “ öldürebilirsin lakin sendeki beni öldü-re-mez-sin..Çünkü ben
sana “ hayat “ dedim..Çünkü ben sana “ umut “ dedim..

Şimdi bırak içindeki yavan sorguları/ savaşları. Yetmedi mi kendini asmaların ? Yetmedi
mi kendini yerden yere vurmaların ? Çok fazla şey istemiyorum senden. Adımın kapladığı yer
kadar mutlulukları kendine bağışla ne olur. İki dudağının boşluğuna birkaç umut cümlesini
bırak. Hadi adından ötesini hiçlik bildiğim duraklarda ölmeme izin verme. İliştir beni
aynalarındaki gülümseyen yanına. Bir uçurum boşluğu yüreğin. Sendelesen de düşme sakın.
Düş-me..Düşersen de sol yanıma düşür sol yanını..Bir ölüm sessizliği hüznün. Üşüsen de ölme
sakın. Öl-me. Öleceksen de beni de götür yanında. Tek kişilik mezara sığar değil mi yüreğimiz
?

Beni bu kadar mutlu etmişken
Başını eğe-mez-sin.
Seni “
sana “ bırakmıyorum..
Öle-mez-sin.
Bite-mez-sin..
Çünkü sen
ben''sin..
Ben de sen...

Ne yaparsan yap..
Beni mutsuz
edemezsin.
Ölümü daya dudaklarıma,
Karanlığı yama kıyılarıma.
Ama beni
üze-mez-sin
Çünkü ben seninle mutluyum..
Sen yaşarken,
Beni mutsuz
göremezsin..
Çünkü ben sana “ hayat “ dedim...

“ Seni çok ama çok seviyorum canım “

Benzer Konular
	Konu Başlığı	Başlatan	Yanıtlar	Görüntü	Son Mesaj
	Rüzgar Dedim Sana - Özlem Binel Kavukçu Kitaplar Hakkında Bilgi ve Özetler	sanane_61	0	665	Ağustos 21, 2014, 11:44:55 ÖS Gönderen : sanane_61