Bundan yıllarca evvel bir şeyh varmış. her şeyhin yaptığı gibi öğrenci yetistirirmiş. talebelerine hakkı ve hakkın hakikatlerini anlatır onları tam anlamıyla dervişlik makamına yükseltirmiş.
Derken şeyhin talebeleri hakikate giden yolda derece derece yükselerek ermişler ve rüyalarında seyhlerini muradlarını cehennemlik görmüşler bedbaht görmüşler. Birer birer şeyhten kopmaya şeyhi terketmeye başlamışlar. kala kala birtek talebesi kalmış onada sıddık (en sadık) denir. Şeyh gözleri dolu dolu sıddık'a sormuş:

"Arkadaşlarında bir şey hissettim ne gördüler?"

Sıddık söylemek istemese de şeyhin ısrarlarına dayanamamış demişki "Ya hazret arkadaşlarla rüyamızda sizi cehennemlik gördük bedbaht gördük buyüzden arkadaşlar sizi terketti." deyince. şeyhin gözlerinden yaşlar boşalmış:

"Be evladım ben kendimi 40 yıldır cehennemlik görüyorum bedbaht talihsiz görüyorum. ama nereye gideyim yokki başka kapı. allah(cc) den başka tabi olunacak yokki başka ilah nereye gideyim" demiş.

Ve işte o an şeyhin yazısı silinmiş yerine SAİD yazılmış cennetle mükafatlanmış.

Bu güzel hadiseden kim nasıl ders çıkarılır bilinmez ama; yapılması gerekenler ortada.. ALLAH'IN (C.C.) İPİNE SIMSIKI TUTUNALIM SABREDELİM O'NA TAM İNANALIM ELİMİZDEN GELDİĞİNCE KULLUĞUMUZUN KALİTESİNİ ARTTIRALIM.. YOKSA BİZE NE DİYE DEĞER VERSİN Kİ?...