Sigaranın yanışında dalıyor gözlerim. Kibridin çıkardığı ses de kayboluyorum... Sessini anımsatıyor rüzgar, içime doluyor kokun... Saçlarımı dağıtıyor rüzgarın elleri, gözlerime değiyor gözlerin. Islanıyor seninle bulutlarım, seninle düşüyor umutlarım yeryüzüme...

Daha sensizliğe alışamadım, sanırım... Baktığım her yerde senden bir iz, sanki gitmemişsin gibi... Varlığın, sanki odanın bir yerinde saklanmış çocuk gibi benden kaçıyor. Onu aramaktan yorulan gözlerimle, beklemenin en sen halinde...

gitme...

"Benden uzaklara taşıma kendini" bensizliğin sürgünlerinde. Aramak istesem de bulamam seni, sen kendine gardiyan olup saklarsın, umutlardan…  Aramaktan seyyah olsam da, aramaktan kaçarım sözlerini...

"Gitme," bir yangın içine hapsetme kelimelerimi, yakar düşüncelerinin içine atma adımı, gözlerimden tutunurcasına yanıyor yokluğun bulutların griliğinde. Kapanan gökyüzümün içinde bir türkü gibi… aklıma doldukça yokluğunun, sensizliği çalan rüzgar gibi savruluyor zihnimde... Bir uçtan, bir uca her sessizliğimde... Düşen bir yaprağın umutsuzluğu gibi, her saniye de yere çakılıyorum sensiz... Ve giderken en çok beni götürmüşsün içinde...Ardından bakarken ben, adımlarınla kazımışsın izlerini yüreğime...

Benden uzaklara taşıma kendini gözlerim... Dünya seninle daha bir güzel anlamlıymış halbuki...  İlkokulda öğretilen A harfini yazarken ki ilk heyecanım gibisin... Gidişinle heyecanlarım kayboldu.  Alfabemde bir harf eksik, o harf senin gözlerinde saklı şimdi...

Benden uzaklara taşıma kendini ruhum... Karanlığın içinde bir başıma bırakma beni... korkuyorum, bir adım uzağa gitme ne olur, Bir adım bir ömür gibi...

Göm yalnızlığını yalnızlığıma...

Ama gitme…

En uzun cümlelerle bağlamıştım seni kağıtlarıma…

… Fakir odamda sensizliğin suyunu içmek gibi sevgilim... Yokluğun içine dolmuş oksijen gibi, damarlarımdan geçerken eziyor hücrelerimi...  Odamın içinde bağıran bir vivaldi gibi eski aşk şarkılarımı bana söylüyor..  Belki,  bir gün adımı söylemek istersin.. 

Belki bir gün beni özlersin.  sana bakan gözlerimin gülümsemesini geçiriverirsin aklından... sesim sesine değer irkilirsin... dokunuşlarım bedeninde canlanır, kendine engel olamazsın. beni arar gözlerin, gözlerinde... bir yazımda sen olursun, sen yaşarsın... rüyalarım içinde yaşlanırsın, tek sözünde ben olurum.

Belki bir gün, Aydın içinde sen görülürsün, seni çağırır mahalle sakinleri...  Belki bir gün dualarımda yaşlanırsın.  Belki bir gün bir bankta sen uyursun, beni beklerken... adın, adıma karışır... Ben olursun. heyecan içinde kalbin delice çarpar, ben gibi ağlarsın kendine... ağlarken sen olursun, bilinçsizce camdan dışarı bakarken.... kendini ararsın bomboş sokaklarda...

Belki bir gün göz yaşlarım olursun, adını duyduğumda akan... bensiz yaşayamayacağını anlar, beni ararsın. Belki bir gün, bir müzik duyar, beni anarsın... Sözlere kızarsın, kendine kızarsın, melodilere küsersin. yağmurlara sırtını çevirirsin, sen akmadıkları için... Belki bir gün konuştuğunda sesin değişir konuşmazsın kendinle...
 
Sigaramın dumanına karışan hayallerimi dağıtırsın. Sigaramın sesi olursun, içinde çoğalan yoğunluğun sebeplerini söylersin bana. Sessizliğimi duvara çarparsın bir kadeh gibi... Belki bir gün bütün öfkeni benden çıkarırsın... ve aklına geliverir bir cümle, "gitmelere nefretim bu kadar değildi, sen gitmeden önce" dersin.

 Sen gittin, bütün özlemlerimi cebinde saklayarak...  Beni, benden çalarak, Beni sensizliğe hapsederek gittin.. Kalman için yalvaran gözlerimi bile bakmadan, gittin..!

 Günahlarını yüreğimde bırakarak, umutlarımı benden çalarak, adım adım benden uzaklaştın... çıkamayacağım kör bir karanlığın içinde çırılçıplak bırakarak kaçtın, arkana bile bakmadan... Belki sende ben gibi, beni sevebilirsin diye ümit kurarken ben..! Kalbimi yerinden sökerek gitmeye beslendin, ümitsizliklerle... Şimdi ardında yaşlı bir çocuk, ağlamaklı gözleriyle... Sana yazılar yazıyor, kirlenmiş elleriyle...

Belki bir gün beni özlersin diye gözlerim bulutun yüreğinde seni arıyorum... hiç haberin bile olmadan aklına dolu veririm eskilerimle,işte o an beni anlarsın...

şimdi..

seni, seninle birlikte olanlara bırakırken, gözlerimi bırakıyorum rüyalarına… benim gözlerimden kendini görebil diye...

Belki bir gün göz yaşlarım olursun, adını duyduğumda akan... bensiz yaşayamayacağını anlar, beni ararsın. Belki bir gün, bir müzik duyar, beni anarsın... Sözlere kızarsın, kendine kızarsın, melodilere küsersin. yağmurlara sırtını çevirirsin, sen akmadıkları için... Belki bir gün konuştuğunda sesin değişir konuşmazsın kendinle...


çok güzeldi ya yüreğine sağlık.

gözlerimi bırakıyorum rüyalarına… benim gözlerimden kendini görebil diye...
 
 
  
 
Süperr Yaa

beğenmeniz beni çok mutlu etti... anlık düşündüklerimi yazdım aslında bir makale veya yazı formatında değildi bu yazdığım... zamanında yaşadığım bir şeyden etkilenerek yazmıştım.. bazen insan çok farklı hisler yaşayabiliyor... bunda da öyle birşey vardı okumaya verdiğiniz değerden dolayı teşekkür edeerim.. böyle ve buna benzer bir çok yazım var zaman azaman eklemeye çalışıyorum... yorumlarınızı okumak gerçekten çok güzel.. siz okumaya devam ettikçe bende yeni yazdıklarımdan eklerim.. )

 Günahlarını yüreğimde bırakarak, umutlarımı benden çalarak, adım adım benden uzaklaştın... çıkamayacağım kör bir karanlığın içinde çırılçıplak bırakarak kaçtın, arkana bile bakmadan... Belki sende ben gibi, beni sevebilirsin diye ümit kurarken ben..! Kalbimi yerinden sökerek gitmeye beslendin, ümitsizliklerle... Şimdi ardında yaşlı bir çocuk, ağlamaklı gözleriyle... Sana yazılar yazıyor, kirlenmiş elleriyle...
Süper ya bir insan sevince bazen karsidaki ya sevmiyor yada karsi taraftaki kadar degiL, cok anLamliydi yüregine sagLik

belki de bu yüzden aşk farklılık sevgi başkalış diye anlıyor... sevgi gerçekden olağanüstü birşey... hemen hemen herşeye sevebilirsiniz ama herşeye aşık olamazsınız.. aşık olduğunuz bir şeyin bir ayrımı farklılığı vardır diğerlerinden sevgide öyle değil... ilişkilerde de gündelik şeylerden maneviyattan uzak şekilde tırmanıyor ayrılığa...

yüreğine sağlık senmi yazdın?

evet ben yazdım... kendimce birşeyler yazmaya çalışıyorum... daha kalemim iyi bir hale gelemedi.. ifade edemiyor kendimce bir tarz yaratmaya çalışıyorum farkındalığı seviyorum... yazdıklarım küçüçük şeyler... okuduğunuz için teşekkür ederim..