Bu omurların cisimleri diğer omurlarınkinden büyük olup, büyük ekseri enine olarak böbreksi biçimdedir.

Saplan daha kaim, laminaların yükseklikleri genişliklerinden fazla, diken çıkıntıları da diğer omurlarınkinden daha kalın dörtgen biçiminde, arkaya doğru yatay bir durumda olarak bulunur, uçları da künttür.

Bel omurlarının enine çıkıntıları adı alır, bu çıkıntılar bel omurlarının sapları ile üst eklem çıkıntılarının birleştiği hizadan başlayan dar uzantılar halinde olup uçları incelmiştir. Bu çıkıntılar bel kaburgaları gibidir, bunların birleşme yerinin arka yüzünün alt bölümündeki tüberküllere processus accessorius denir.

Üst eklem çıkıntılar bel omurlarında enine düzdür, iç yandaki eklem yüzleri bir oluk biçiminde olup konkavlığı iç yana ve biraz arkaya bakar. Üst eklem çıkıntının dış yandaki yüzlerinde bulunan tüberkül processus mamillaris adı alır.

Alt eklem çıkıntılarının yüzleri dışa ve biraz öne bakmakta olup kendi altındaki omurun üst eklem çıkıntısı ile kargı karşıya gelerek eklemleşecektir.

Bel omurlarında omur delikleri eşkenar üçgen biçimindedir.

Be! omurlarından özel karakter gösterenler:

Birinci bel omurunun enine çıkıntısı yani processus costarius'ü diğer bel omurlarının en küçüğüdür.
Beşinci bel omurunun cisminin ön yüksekliği arkasından daha fazladır. Bu omurun alt eklem çıkıntıları öbür bel omurlarına bakarak birbirinden çok fazla uzaklaşmıştır.