Nalesin gör can ü tenin
 Bir bülbülüyüm gülşenin
 Ben ne gedayım sultanım
 Söyleten lütfündür senin

 Medheylerim her dem seni
 Kıldım fida can ü teni
 Budur niyazım sultanım
 Bahşişle mesrur et beni

 Olalım bu söze kail
 Bekçi kulun bekler beyi
 Olmağa ihsana nail

 Bekçi su gibi akıyor
 Fenere mumlar yakıyor
 Bahşiş gelir daim
 Bekçi yollara bakıyor

 Bekçinin ağırdır başı
Ayağı görmüyor taşı
Bahşiş deyü baka baka
 Bekçiniz de oldu şaşı

Gülşen-i dehrin gülüdür
 Bağ-ı cihan sümbülüdür
 Lütfünü ümid eylemiş
Bekçiniz ihsan kuludur

 Hane-i dil ma’mur olsun
 Daim gönül mesrur olsun
 Yarın gece sohbet baki
 Bu kadarca ma’zur olsun


 Muhtar Yahya Dağlı
 İstanbu