Kıyıda köşede kalmış avuntularım
Hançer gibi saplandı umutlara
Dört duvarın çizgisindesin hep
Ne kadar
Yalvardım dinlediler
Ne çok haykırdım masa başında
Fısıltıları kaldı ardında...

Badem çiçekleri uçuşurdu
Renginde bulduğumuz yaşamın
Günün gün aydınlığı
Dağılırken saçlarında
Uzun söylenceleri kalırdı
Alev tadında akşamların

Böyle batıp gider mi hayat
Soğuk soluk alırken
Akşamım şimdiden, gölgeyim
Burada şimdiden sensiz, sessiz,
Aynı gemi rüzgarlarının nefesiyle
Kaçırılmış bulutlarda
Badem çiçekleri gibiyim...

Berkant Ulvi Polat