ATEŞDEN ÇEMBER



Gecem hem gündüzüm ateşten çember,

Yüreğimde sızı inceden ince.

Dilimde dildârın hayâli ezber,

Yer yer tülleniyor geceden gece...

İçimde tınlıyor firkat bestesi,

Sarsılıyor her an gönül kubbesi;

Uzaktan geliyor hicrânın sesi,

Çarpıyor rûhuma heceden hece.

Sarardı baharım, hazâna döndü;

Tam vuslat deminde ışığım söndü.

Ay yüzlü gidip hicâba büründü,

Açılmaz nikâbı peçeden peçe...

Harâboldu dünyam; heryer kan ağlar,

Kurudu çemenler bozuldu bağlar.

Hazân eser, eser rûhumu dağlar,

Savrulur güllerim gonceden gonce...

Sarardı baharım, hazâna döndü;

Tam vuslat deminde ışığım söndü.

Ay yüzlü gidip hicâba büründü,


teşekkürler..