Peygamber (sav)'in zevcesi Âişe (ra) şöyle dedi: Rasûlullah (sav) şöyle buyurdu: "Müslümâna batacak bir dikene varıncaya kadar herhangi bir musibet isabet ederse, Allah muhakkak o musibete karşılık, onun bir günahını keffâretleyip örter"

Zuheyr ibn Muhammed, Muhammed ibn Amr'dan o da Atâ İbn Yesâr'dan, o da Ebû Saîd el-Hudrî (ra) ile Ebû Hureyre(ra)'den tahdîs etti ki, Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Müslümâna, vücûduna batacak bir dikene varıncaya kadar yorgunluk, hastalık, gelecekten kederlenme, geçmişten hüzünlenme, başkalarından gelen eza ve iç sıkıntısı isabet ederse, Allah muhakkak bu musibetleri sebebiyle o Müslümânın günahlarından bir kısmını keffâretleyip örter"

Âişe (ra): "Ben Rasûlullah'tan (sav) ziyâde hastalığı şiddetli olan hiçbir kimse görmedim" demiştir

Abdullah İbn Mes'ûd (ra) şöyle demiştir: Ben Peygamber'in (sav) hastalığında vücûdu hummanın hararetinden şiddetle sarsıldığı sırada huzuruna vardım ve:

— Yâ Rasûlallah, şübhesiz ki, humma hararetinden çok ıztırab çekmektesin! dedim

Ardından:

— Yâ Rasûlallah, bu şiddetli hummanın şübhesiz iki kat ıztırabı var, elbette buna karşılık size de iki kat ecr ve mükâfat vardır diye arzettim

Rasûlullah:

— "Evet Herhangi müslümâna bir ezâ isabet ederse, muhakkak ağacın yapraklarının düşmesi gibi, Allah o Müslümandan günâhlarını düşürür" buyurdu

Alimler, Abdullah ibn Mes'ûd'un: "Humma hastalığındaki fazla hararetin iki kat ecri vardır" sözünü, Rasûlullah'ın "Evet"diye tasdik etmesi hastalığın derece yükselmesini mûcib olacağına, "Ağaç yapraklarının dökülmesi gibi günahlarını düşürür" sözü de günahların affına sebeb olacağına delâlet eder, demişlerdir Bir de hastalık sebebiyle affolunan günahların küçük günahlar olduğunu, büyük günahlar için istiğfar, yânî mağfiret istemek gerektiğini söylemişlerdir

"İnsanlar içinde belâsı en şiddetli olanlar peygamberlerdir Sonra sırasıyla fazilette ilk olan, sonra ilk olandır'' (Tirmizî'nin Mus'ab İbn Sa'd'dan rivayet ettiği hadîsin lafzından alınmıştır)

Abdullah ibn Mes'ûd (ra) şöyle demiştir: Ben, Rasûlullah şiddetli humma hastalığıyle sarsılırken huzuruna girdim ve:

— Yâ Rasûlallah, muhakkak ki, Sen şiddetli bir humma hastalığıyle sarsılmaktasın, dedim

Rasûlullah (sav)):

— "Evet, ben sizlerden iki kişinin yanması kadar yanmaktayım" buyurdu

Ben:

— Şübhesiz bu iki kat yanmanın Sizin için iki kat ecri vardır, dedim

Rasûlullah (sav):

— "Evet, bu katlanmış hararetin mükâfatı da böyle katlanmış olur: Müslümâna bir diken batması ve daha küçük nevi'den bir ezâ isabet ederse Allah muhakkak bu ezaya mukabil, onun seyyielerini ağacın kendi yapraklarını atması gibi keffâretleyip örter" buyurdu (Bundaki illet, belânın ni'met mukabilinde olmasıdır Kimde Allah'ın ni'meti daha çok olduysa, belâsı da çok olur Bu hadîsleri Müslim de el-Birr ve's-Sıla'da getirmiştir: Müslim Ter, VIII, 40-42)