Oda mı?" diye Fiona hayretle sordu. "Makas mı? Saç boyası mı?" diye hayretle sordum.
Ellerimi saçlarıma götürmüştüm. Oda konusuna sonra geçebilirdik. Saçlarım öncelikliydi. "Sevimli tüylerinizin kırpılmasına dayanamıyor musunuz Bayan Lane?


Karanlık Ateş

'Harika,' dedim. 'Onları fazlasıyla geçici heykellere dönüştürür dönüştürmez ne yapmam gerektiği hakkında herhangi bir önerin var mı?'
' Evet, Bayan Lane, ' diye alaycı bir gülümsemeyle cevaplamıştı. 'Çılgınlar gibi kaçın. '

Karanlık Ateş 

Bakışlarımı doğruca gözlerine diktim. O da aynı şekilde karşılık vermişti, ikimiz de bakışlarımız kenetlenmiş halde tek kelime etmeden oturuyorduk. O, "arka sokaktaki arabaları gördüğünüze eminim, Bayan Lane," demedi. Ben de, "seni soğukkanlı piç, bunu nasıl yaparsın?" diye sormadım.
 Sonra da o, "yaşıyorsun, değil mi? " diye karşı atağa geçmedi.

Karanlık Ateş

Bunlar birbirlerinin dilinden konuşmadan da olsa anliyorlar 

Karen Marie Moning - Kan Ateşi

Seri içinde en kısa kitap buydu ben de bir çırpıda bitirdim. Bu kitapta da Mac'in başına bir sürü bela geliyor ama kurtarıcısı
yine imdadına yetişiyor   

Bu kitapta yeni karakterler de aramıza katıldı: Dani, Christian, Rowena, Ryodan.  Bu karakterler kitapta çok az göründüler aslında
ama başlangıç olarak onları sevemedim. Mesela Mac Dani'ye sempati besledi ileride iyi anlaşmayı umduğunu falan söyledi ama bence
Dani gıcık bir çocuk. Neyse belki ilerde sevebilirim belli olmaz

Kitapta beni en etkileyen yerlerden biri de V'lane in Mac'e yaşattığı Alina hayaliydi. O bölümde Mac ağladıkça ben de ona üzüldüm 

Bir ara Mac güçlerini tamamen kaybedecek diye çok korktum ama kızımız yine sahalara döndü 
Yine ara vermeden 3. kitaba geçeceğim   Puanım 8/10.



İçimde hiç tanışmadığım bir Mac vardı. Onu giydiremiyordum, ona banyo yaptıramıyordum. Bu kız sosyalleşmiyordu ve onun
düşüncelerini tanıyamıyordum. Bu kız kan arsızı küçük bir kaçkındı. Ve kesinlikle pembeden nefret ediyordu.


"Hadi gidelim, burada bir şey yok."
"Eve mi Bayan Lane?"  Sesinden şaşkın olduğu ortadaydı.
"Oraya evim ya da başka bir şey demek zorundayım,"  dedim.
"Ev kalbinin olduğu yer derler. Galiba benimki saten dikişli ve yerin altında."   


"Güzel öpüşüyor muydu Bayan Lane?"  dedi Barrons.
Ağzımı elimle sildim. "Sanki biri bana sahip çıkıyor gibiydi,"  dedim.
"Bazı kadınlar bundan hoşlanır,"  dedi Barrons.
"Ben hoşlanmıyorum!"
"Herhalde sahip olmaya çalışan erkeğe de bağlı bu?"
"Zannetmiyorum. O beni öperken nefes alamadım."
"Bir gün onsuz nefes alamadığın bir erkeği öpebilirsin ve o zaman nefes almak çok önemli olmaz."   


Ölüm çekici değildir. Saten örtülerle güzel kokularla gelmez. Yalnız ve acımasızdır. Seni almadan önce senden her şeyi alır.


Jericho Barrons'un sizi narin elleriyle sevmesi, okşaması insanı dünyadaki en önemli kişi gibi hissettiriyordu.
Bu ormandaki en büyük, en korkunç aslanın önüne yürüyüp kafanızı ağzına sokmak ve onun sizi yemesi yerine
patileri ile sevip okşamasına benziyordu.

Karanlık Ateş - Kan Ateşi

Ateş serisi... Ah şu Ateş Serisi. İnsanı kesintisiz okutabilecek, meraktan çıldırtacak ve bağımlılık yapacak benim gözümdeki tek seri...
Belkide okuyucuyu kendine çeken en önemli özelliği orjinalliğidir. Çünkü yazar öyle bir dünya oluşturmuş ki kitabı okurken hayalgücüm tavan yaptı. Fae'ler, sidhe kahinleri, şu çok önemli kitap sinsar dubh benim başka bir kitapta rastlayamayacağım şeyler. Aynı şekilde anlatım tarzı, Mac ve Barrons'un yaptığı bakışmalı konuşmalar, Mac'in pembe dünyası kitabın en önemli kısımları. Tabii karakterleri unutmamak lazım!
Yazarı bu konuda tebrik ediyorum. Ne de olsa gizemli, her sayfada "Nesin sen Barrons!?!" diye çıldırtacak bir karakter oluşturmak çok da kolay olmasa gerek. Mac'in GO arayışı, V'lane, spor arabalar beni eğlendiren şeylerdi.
Her ne kadar ilk kitap yavaş ilerlese de sonraki kitaplarda ki heyecan ve MERAK o yavaşlığı unutturuyor.
Şimdilik bu kadar yeter galiba.