Dün bir dosttan, uzun bir mektup
aldım
Beni anlatmış sana ve sen ona
"Unuttum artık onu" demişsin.
Hem bu sözü gülerek,
Medar-ı iftihar ile söylemişsin.
Unutamazsın Nokta Noktam
Unutamazsın!
Çünkü; unutmak için
önce unutulmak gerek
Oysa ki sen,
Hala bende esen,
Eski kavak yelisin.
Unutamazsın...
Kan değil, tüküremezsin,
Ruj değil, silemezsin
Dişi dudaklarına, dişimle yazdığım
İki heceli erkek adımı
Unutamazsın Nokta Noktam
Unutamazsın!

Babam, nur içinde yatsın, bu şiiri çok severdi. Çok da güzel okurdu. "Nokta Noktam" deyişi hala kulaklarımda. Rıza Polat Akkoyunlu'nun bu şiirini bana anımsatan Sistem Yayıncılık'tan çıkan Üstün Dökmen'in iki perdelik tiyatro eserinin ismi oldu. Çünkü Dökmen'in kitabının adı 'Nokta Nokta Hanımın Hayatı'... Bir acıklı komedi... Bir kadının soyadını 'nokta nokta' yapmak istemesinin altında yatan nedenler sorgulanıyor. Şöyle özetlemeye çalışalım... Bir sosyoloji profesörü olan Ferda Hanım evlenince kocasının soyadını alıyor. Sonra boşanıyor, kızlık soyadını kullanmaya başlıyor. Sonra yeniden evleniyor, ikinci kocasının soyadını alıyor. Sonra yine boşanıyor ve yine babasının soyadına geri dönüyor. Ve bu somut nedenler bir noktada protestonun zeminini hazırlıyor. Sahne kararıyor... Sahne aydınlanıyor... Ferda Hanım anlatıyor: "Toplumda kadına baskının, kadının erkeğe tabi oluşunun bir göstergesidir bu soyadı meselesi. Erkek kadının şemsiyesi, efendisi, hamisi; erkeğin kanadına, adına sığınmadan ayakta kalamıyor bir kadın anlaşılan. Kendimden yola çıkıp bu yanlılığı, çarpıklığı bir defa daha fark ettiğimde, kadının itilmişliğini, ikinci plana atılmışlığını protesto etmek için Nokta Nokta soyadını almaya karar verdim. Başında kabul edelim, kadınların soyadları nokta nokta olsun. Bu nokta noktaya, noktalı yere, gerektiğinde babasının soyadını, gerektiğinde kocasının soyadını yazalım." Ama Ferda Hanım Nokta Nokta soyadını almak için mahkemeye başvurduğunda, isimler sözlüğünde olmadığından bu istemi yerine getirilmiyor. Yine de gayr-ı resmi olarak kendine 'Nokta Nokta' diyor. Sahne kararıyor... Sahne aydınlanıyor... Ferda Hanım'ın bu protestosu yankı bulunca hayatının kitaplaştırılması gündeme geliyor ve işte bu noktada eski kocalar şaha kalkıyor: Yazamazsın! Onların da nedenleri var tabii... Her ikisi de toplumda tanınan, kariyerlerinde başarılı olan kocaların ilki 'kadın', ikincisi 'şiddet' düşkünü. Ferda Hanım kocalarının düşkünlüklerine pek çok kadın gibi katlanıyor ama nihayetinde toplumda bir nokta gibi durduğunu fark edince daha az kadın gibi sevgisinden ve affediciliğinden vazgeçiyor... İyi de ediyor! İşte bu eski kocalar bir zamanlar düşkünlüklerini göstermekten çekinmedikleri Ferda Hanım'ın kitabında yer alacaklarını öğrenince o hayat hikayesinden çıkmayı kendilerinde hak görüyor. Sahne kararıyor... Sahne aydınlanıyor... Ferda Hanım anlatıyor: "Evlenince soyadları değişen kadınlar, şu ya da bu şekilde eski kimliklerini de bıraktılar. Ne demişti Duygu Asena; 'Kadının Adı Yok'... Aslında kadının soyadı da yok. İşte bu yüzden Nokta Nokta yaptım soyadımı. Bir teşbih bu aslında, bir kadının bir noktadan fazla değeri mi var toplumda?" Bir acıklı komedi...[/b][/color]