Canı dosta vermeden,
Cananı arzularsın.
Haçını çıkarmadan,
İmanı arzularsın.

Yolum Kâbe’dir dersin,
Yanlış yola gidersin,
Hem cimrilik edersin,
İhsanı arzularsın.

Kaldın herkesten geri,
İstersin yüksek yeri,
Meleklerden ileri,
Seyranı arzularsın.

Yanlış şeyler yaparken,
Hak yolundan saparken,
Sen nefsine taparken,
Rahmanı arzularsın.

Küçük çocuk gibisin,
Ağaç ata binersin,
Yokken topun tüfeğin,
Meydanı arzularsın.

Bir inci mercan iken,
Geçmez akçe sanırsın,
Mısıra sultan iken,
Kenan’ı arzularsın.

Kaygın yok, kederin yok,
Önderin, rehberin yok,
İlimden haberin yok,
İrfanı arzularsın.

Su topuğa çıkmadan,
Çayı deniz sanırsın,
Dereleri geçmeden,
Ummanı arzularsın.

Aramadan, bulmadan,
Sararmadan, solmadan,
Derdiyle kul olmadan,
Sultanı arzularsın.

Yunus devayı bulur,
Eyyub gibi sabreden,
Nasıl hiç sabretmeden,
Dermanı arzularsın?