Gün Batımları Gibi Mağrurdu Gidişin By: Hipokondriyak Date: December 02, 2008, 08:03:14 PM ıslaktı bakışların, üşütüyordu ince bir hüzündü gülüşün suskunluğun kanayan gökyüzüydü yüzüne baktım; her çizgisi ayrı ayrı anlattı umutsuzluğu şakakta soğuk namlu ucuydu bakışların.. mezar sessizliğinin korkunç yankıları ruhuma çarparak çoğaldı anladım ki, yapacak hiçbir şey yoktu hiçbir şey. yine de konuşmak istedim sorular sormak istedim. ''sus!'' dedi suskunluğun ''sözcük ötesi anlamalarda kal ya da anlama..'' ya da anlamadım. . anlayamadım.... işte tam o anda bir martının kanadı değdi keskin bir bıçak gibi ruhuma sonra bıraktığın işaretler birer birer silindiler efil efil bir esinti söndürdü kandilimi ışık günü terketti gün batımları gibi mağrurdu gidişin öfkeliydin, acımasızdın da.. gururun belletiyordu rolünü sana unuttuğun repliği anında fısıldıyordu kırılmışlığın sonra yüreğini gördüm. yaralıydı hem de derin ve büyüktü yara yiğitler yiğidi bu kalp korkuyordu korkuyorduk, çok korkuyorduk kayıp aşkın ışığı zar zor aydınlattı yüzümüzü dökülen son yaprağın hüznünü gördüm sararmış yüzünde gün batımları gibi mağrurdu gidişin ıslaktı bakışların, üşütüyordu ve korkuyordun, korkuyorduk..