Neden mi böyle? Onlar öyle istedi Benim de sevdiğim var şimdi Görsem tanır mıyım ki? İşten atarlar mı? Sövsem utanır mıyım? Bu iktidara rest, adım U.L.a.Ş Ne yani, sanık mıyım?
Bu gece eski bir otelde yine yalnızım Yüzüm gözümde kir pas içinde Bir miktar hastayım Yeni bir kitap aldım, türü dönemsel biyografi Genç bir devrimciymiş, adı Deniz Gezmiş
Yok, inanmam artık Ne anlatsan yalan Ne üretsem talan, ne türetsem Adamların güdümlü sanki Hikâyem kasıtlı çarpıtıldı Acun Bey “kutum büyük!” diyen kadından hayli soğudum Bak, yoruldum artık Sınıfta kaldı insanoğlu Hep çıkar, ilişkiler vıcık vıcık, sperm içinde sevgiler Ben onların dışında kaldım Dedim ya aybalam; Onlar öyle istedi…
Ben bu gibi, o gibi olamadım Ama yine büyüdüm Bulamadım ama Yürüdüm Hepsini onlar istediler
Ben bu gibi, o gibi olamadım Ama yine büyüdüm Bulamadım Na na nan nan na nı na na na nı na
Çocuk olmak ne güzeldi, sorumsuz rengi tazem Âşık olmak ne güzeldi, gurursuz bazen Sorunsuz halde ölmek isterim, yoruldum şahsen Duruldum, gerçek denen denizde boğuldum resmen
Tüm insanlar benzer aslında, farkımız at başı Bir çam altı sessizinde çim üstüne koy başı Kim üstüne alındıysa aktı kibir salyası Yanımda kalsın sol kolum, benimle aynı kavgası
Dostluk dediğin dönemsel, hep bir yönü kuramsal Bir ölüp soğusam ben hemen çiçek açardım Hemen çiçek açardım, sen anca gelip kopardın Yine güzel kokardım, bir ölüp de soğusam
Ben bu gibi, o gibi olamadım Ama yine büyüdüm Bulamadım ama Yürüdüm Hepsini onlar istediler
Ben bu gibi, o gibi olamadım Ama yine büyüdüm Bulamadım Na na nan nan na nı na na na nı na
02 – 8F’DEN OZİ
Merhaba hocam, Çok oldu görmeyeli Duydum babanız ölmüş Bu hoşuma gitti! Hala orta son, geometri dersi mi? Hocam ben 8F’den “Yavşak” Ozi
Senin yüzünden nefret ettim o dersten Ve sonra senden, sınıftan, kendimden Babamdan dayak yedim verdiğin “1” yüzünden Odamdan çıkarmadan hep üstüme geldiler Lise de bitmedi, zaten 2’den terkim Her gün inan, her gün sana küfrettim Bir gün ama bir gün düşse işi derdim Ödenmeyen çek işin elime geldi!
Gün olur devran döner be hocam An olur işin de düşer bu garibe
Sözümüz söz, inan cesedin kokacak Ben 8F’den Ozi, nam-ı “Yavşak”…
Tembeldim ama çocuk ve neşeliydim Sıram köşedeydi, babam göçebeydi Tamam, yaramazdım, yalan bize tersti Sen hep bana serttin, ben hep sana kinli!
O kızı sevmiştim hocam Önünde posta koydun, yıkıldım hocam Ölüm de çare olsa denerdim ama Anam da hasta ve yalnızdı hocam!
Şimdi bak bana bi’, benim İstanbul! Doktor olamadım, çok doktor vurdum Âlemde Ozi, nam-ı diğer “Yavşak” Belimiz dolu gelicez, hazır ol bunak! Adını bak duyup küfreder oldum 40 kafa hazır et, ya da yemin öldün! Sözümüz olsun cesedin kokacak it Sonra da şehir çöplüğüne atılacak…
Gün olur devran döner be hocam An olur işin de düşer bu garibe
Sözümüz söz, inan cesedin kokacak Ben 8F’den Ozi, nam-ı “Yavşak”…
_ “İçeri getirin…”
Hocam neden, neler oldu böyle? Neden senin gibisi buldu beni? Zoru neydi? Bu deli düzen cehennem Bana böyle bakma, bunu yaptıran sensin!
Zamansız annemi kaybettim Yalnızlık zor şey, bilir misin be bunak? Sorarlar bana, “Neden böyle oldun Ozi?” Derim ki, Ağır geldi geometri dersi… Gün olur devran döner be hocam An olur işin de düşer bu garibe
Sözümüz söz, inan cesedin kokacak Ben 8F’den Ozi, nam-ı “Yavşak”…
“Ha ha ha Ok ama bence öle deil yaa _Fuck that yaaa Yani moruq şimdi şöle anlıyomusun _Fuck that yaaa Yani konuya ‘focus’ olamıyosun ‘nigga’ _Ha gotcha gotcha Ha ha ha ha ha ha!!!”
Tek basit bir dergi kadar birikim Toplasan okur, yazar ve tüketir Recep oğlan sus, Çayan gibiyim Nefsin körelir, yokla cebimi!
Kapı komşum deli, bana yavşar Sağa sola koştur Soru bu mu Avşar? Birinci kim? Hımmm Kanımca sen değil! Duyunca koştum, çocuk benden değil Kulübü dolduran boş madamlar Onlara sürtünen ergen adamlar Erken kalk da kupürü oku Hogwarts cadısı yoksa koparır çükünü arsız! Immm… Bitch’in adı yok, soylu gen! Ne biçim algı bu? Bana bir yer ver ‘Fake’ zenciden öğrenip sana ‘diss’ atarım Duruma göre zenciden iyi yaparım! Dostum benim ‘Bitch Azz Nigga!’ Dostum ‘Bitch Azz Muthaphucka!’
Rap yap dedin, al sana ‘track’ İçi trip, içip uç ‘Fake Azz Nigga’ ‘Wuzz up?!?’
“Ok, bye! Görüşürüz hadi orda Konsantrasyonum bozuk beni yorma” Rap’i çaktım, tam bağımsız burası Görüp sonra “oha” falan olma!
Senede bir kez ol kendin Ancak ‘nick name’ kadar ‘famous’ Abe yavşak, at ‘mail’ konuşuruz Benimkisi ‘hotmail’ “Ooo really bu tip bizim ordan deyıl”!
Gene bir boş beyin konuşur havalı Ne dese hoş değil, duruşu pahalı Ter silip kazanamaz o çenesi kaslı Bana verir akıl ama kendisi yaslı
Bu ne biçim adam oğlum? Onu biçin Bu ne biçim adam oğlum? Onu biçin Bu ne biçim adam oğlum? Onu biçin Ne biçim ‘shit!’? Benim için onu biçin…
“Ha ha ha ha Waww ii iş yani moruq Böle ingilizce bile bilmeden İngilizce konuşmaya çalışan Niggalarla, jonjonlarla iyi kafa yaptın yani Hah ha Anlıyomusun? U know I’m sayin’ hesaabı yani Ah ha ha hıhh…”
Alın bunu buradan Pudralayın, alafrangada boğun…
04 – TÜKENDİK NETEKİM! (G.A.B. GEÇİŞ)
“Bu düzen nasıl olcek? Tükendik hey-hat Ortada bir düzen! Ve bir de halk var…”
Üniversitede konferansı oyuncu ve popçu versin Dersi eksin herkes, ev boş, gel bize sevişelim! Doymadınız yeter artık destur, vekil maaşınla Babam memur maaşıyla kolesterol tedavisi Kör edilmiş beyinlerin sığdır tepkisi Tek onaylamakla olmaz, bırak çıksın el izin Çizdiğin en hain resim 80’deki vesselam Bak bi’ şimdi ampulün karanlığında yalnızız!
Ressam güneş sevmedi, bu yüzden ihtilal Bağımsızlık “çikita muz” karşılığında ikram Ekran önünde hipnoz halkın genci, yaşlısı Okuduğun kitaplar hep yabancılaşma sevdası Uyu Deniz, Mahir uyu, büyü de anla beni Dikme deniz gözlerini, ATA’m n’olur affet beni…
“Tükendik netekim…”
05 – GÜNEŞE AKIN BAŞLAYACAK
‘Oportünist’! (opportunist) Kovala her yolu Hakkımı vermeden sırala kanyonu Bu deve gidemez hiçbir adım ileri Salyası akan ‘kapitalsiz kapitalist’!
Bu kez eşit olur ‘Sermaye sahibi-emekçi denklemi’ En radikal ‘liboş’ olur Tanımını bilemeden söze giren destursuz Halkım aç, açıkta Doy ne olur! Yorumdan gayrı baydım, bilmeden laf yaptın Bu sana dikte edilen yanlış Dipte bilinen başka çocuk Yolunu keseni taşla çocuk Geride biriken başta çocuk Yoluna yeniden başla çocuk Beni de kendinden say!
Viet Kong Gerillası özgürlüğü simgeler Cezayir’den el çeken Paris rengi imgeler Sırtta mermi, çıplak tene değer milli direniş Sizinkisi molla belli Anadolu Kemalist…
Beni mi buldun dağlayacak? Beni mi buldu bu alçak? Nereme vurgun? ‘Kalk!’ Güneşe akın başlayacak
Beni mi buldun ağladıkça kan kaybına susacak? Bana bir mavzer ver Güneşe akın başlayacak…
Bu kancık Senin ‘Amerikancı’ yanın Yolu balçık, dön yüzü sola hemen ama Benim azcık kalan ömrüm topuna baldıran Çoğunu kandıran, bana da saldır!
Hiç yoktan öldük oğlum, biz çoktan erdik! Dikenli yolda ileri doğru, yalın ayak ve dik Gidenlerin yasını tutmadan inatla doğduk yeniden Çöl ortasında sel olduk! Dedim ya, çoktan erdik!
Ellerinde kan kokulu, ham, çalıntı petrol Kadrolaştı irticai, lan seninki yan rol! Yabancı sermayeyle coşar haramcı senyör Fehmi Kubilay ölmedi, ruhu bizde tam yol
Hapsolur yalancı narası, bölücü mağarası, yabancı mandası Yar Velâkin, bizde kurtuluş solurken tam bağımsız E n’apim? Sizde yaradılış, ‘bu beyler’ çok doyumsuz!
Beni mi buldun dağlayacak? Beni mi buldu bu alçak? Nereme vurgun? ‘Kalk!’ Güneşe akın başlayacak
Beni mi buldun ağladıkça kan kaybına susacak? Bana bir mavzer ver Güneşe akın başlayacak…
Küfürlü liriklerden Sen aldanmış bilginlerden Hiç söylenmemiş laf taşır sevgilin niçin benden? Hep bir savaş beklentisi emperyalist Rapçi’lerden Öyle görmüşler ne yapsın? Birleşmiş zencilerden!
Üretemez o hiç, yürütemez bu piç Sünepedir ki hiç düşünemez Neden türetemez? Sonunu getiremez Pulunu yalar durur Mektubu bitiremez!
Çağ dışı, global ama bir yanı ‘Bush’! Vah! Bağlı mı kolu, eli? Bu bildiğin kaltak Her söz içeri meclisten O bir dansöz Bas köz diline yine de Seni affetmem…
Misyoner Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bana ‘kanka’ ol
Misyoner Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bile Seni affetmem…
Bu kaçıncı tümen üstüme saldığın? Tören… Kaçıncı dümen çevirdiğin? Ben geldim çömel! Kornfleks yedi mama Kompleks kalıbına E-ii-ii-ii bla bla… Rap’i-ii-in… Klinik vaka, durumun hakikaten kritik (hii!) Bilindik hata lakin talebin pek ütopik Seni benden ürettik Abe, niçin bu sentetik Rap’in 2 hecede tasvir edilir? _”Dan-dik!” Yan dik, geldik yoktun ama kopil Ver beat, ben HIT, sense Klon Dolly! Rap sana bol geldi Pop’u yok mu bunun? Kabinde dene bir ‘….’ Senin son olurun budur!
Düştüğüm yer tebeşir, sen kumunda eşelen Arkadaşım telaş içinde düşmanla sevişen Denedik olmadı, çirkindi uymadı N’apalım? Ağzınla tutsan da penisimi Seni affetmem…
Misyoner Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bana ‘kanka’ ol Misyoner Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bile Seni affetmem…
Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bana kanka ol
Misyoner Rap’in aynı ton Beni baydın oğlum yine aynı son Beni yok sayanlar inan harbi toy! Yalnız kalınca bile Seni affetmem…
Seni affetmem…
Seni affetmem… Ynt: Ulaş-nüans şarkı Sözleri By: By.CeZa Date: November 19, 2008, 03:11:46 AM
07 – 17 YAŞIM (Düet: Yuken)
Yuken:
Gözlerini kaç kez aklıma kazımıştım Sözlerinden kalbime kitap yaptım İşin özünde sana asla kızmamıştım Ama bunları sen hiçbir zaman duyamadın Her zamankinden farklıydı 17 yaşım Yerinde değildi zaten aklım, başım Beni mutlu eden tek şeydi bakışların Ama zamanla ondan bile sakındım…
Kimse avutamadı Bana kalan sadece dostlarım Kimse anlayamadı Ben sessizce ağlardım…
Kimse avutamadı Bana kalan fotoğrafların Kimse anlayamadı Ben sensizdim, ağlardım…
Ben sessizce ağlardım Ben sensizdim, ağlardım Ben sessizce ağlardım Ben sensizdim, ağlardım… U . L . a . Ş:
Garip bi’ histi yanında çok uzak olmak Dünümde hoş bir tebessüm bıraktın, öyle alçak Anlatır gülerim kendime diklenip “Bu böyle olmasaydı” derim, lakin geç kalındı elbet Melek yüzlüm, artık yok, tükendi bebek yüzlün Evet, üzdüm, üzgünüm seni de kendim kadar Yarım kalmış sözdün, tutulmamış ve askıda Ben artık sana küstüm, unutmamış bir nebze yasta Yanımda olsan, yarın da olsan burda, bu gün de kalsan Çocukça gözlerin bana bakarken öylece, durupta desem ki, “Hep seni sevmiştim” ve ölsem usulca…
Na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Ben sessizce ağlardım…
Na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Na nı na nı na nı na nı na Ben sensizdim, ağlardım…
08 – ÖAGH HAİN! (Düet: Emre Baransel)
U . L . a . Ş:
Bu benim ki “role model” Senin ki kaç model? Rap’im bi’ partner, sana gider totem Peki, hadi çıkın Rap’i madem birader Her âdem yaralı, iradem yamalı Dilime geleni söylerim Ben aynı, sanki düşteyim Elimden alınan yarınım, bana ne burada lafı ne paranın? Hasstırr… Unuttum küfrü Gerinseydim kaç tır gerekirdi “monster”? Ne desem azdır! Öagh! Etrafın hep star mı doldu? Tek satırda ne oldun öyle, kara delik mi yuttu? Bana dönük mü laf ebesi? Sana dedik mi çok iyisin? Friedrich mi tek delisi? Buranın nerede varisi?
Seni benle kıyas yapan “Herr” Deli saçması sel gibi dert Beni açmadı senle geçen bu tek günü yok sayın, öyle güzel
Kimi kandırıp sövdürücen? Yolu saptıran öykü seçen Beni bağlamaz hiçbir neden, ben seni bağlayıp öldürücem!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! N’olucak halin?
Emre Baransel:
Ah, Sırra kadem bas, tutarmış gibi yap yas Zihin sefil düşünür ama görünür klâs! Düşün taşın tilki bol üşüşün aşın Kanmam için güler ama fake düşerse yaşın Bol güler yüzüme, kol gerer Rap’in kâfirine Ama kararır baka baka üzüm üzüme Kanal az, arz fazla, talep çok vana lazım Ancak bizi şelale paklar! N’apalım o da yok Yaratırız, yaza yaza benliği aratırız Google değil, yaşamı kaza kaza taratırız Kardeşlik çantamda geniş yer var ama Söz verip sonra sırra kadem basana yer dar Dümenim düz mü bilemem ama Güz olsa da mevsimim, içim der kahpeleri düz Şimdi yalnız bırakın beni moruk biraz Önüme de getirin bi tabak kiraz hah
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain!
Öagh Hain! Öagh Hain! Öagh Hain! N’olucak halin?
10 – MARK.A
Adımı boş ver Bana MARK.A derler Yerler senin, benim bu gönder Servet benim ama canım daha ister Kızı ilk gören benim, çekilin Mister! Kimisi işçi sınıfı, kimisi vahşi! Seni mi gerdi derdim? Bana ne? “Aaa Shit!” İktidar kim ise ben ona çalışırım Yoksa kirli tenim, görünür çamaşırım!
Birçoğu sarhoş, tavırı nahoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Alayı sarhoş, her kafa mayhoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Her mahalleden çıkar bi’ zengin Benim babam o adam, gerisi bezgin Benzin bulunamayan ‘80’i boş ver Corvette’i altıma çekiver peder
Altına hücum ama bahtıma dargınım Ben neden “American Pasaport” alamadım? Hakkımı aramalı, bana başkanı bağlayın! Ama sağduyu, ona göre dardayım İşçiye sendikal hakkını vermeden “Kocası pezevenk, o karısı manken…” Zaten hep beni suçlar proletarya, buyrun girin, Hitler’in duşlar! Ni ha ha… Buna da zam yapalım ama imar izni çıkarın küçücük arsama Villamı dikerim, eşine rastlaman mümkün değil, o da benim Önümde eğil!
Yola çıkan en lüks taşıtım paravan Sana göre karavan, buna göre paralan Bana hiç “Halk” deme, iç içe olamam Kemalist’im ama sorsan tanımam…
Birçoğu sarhoş, tavırı nahoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
Alayı sarhoş, her kafa mayhoş Herkes bana der; “Genetik Liboş!” Bana para konuşur Hem gerisi çok boş
“Darab bab bab ba bab bab Liboş!”
11 – VER KONDOM
“Where is my condom? Give me more condoms Yuken…” Hi-hi
Az önce senden, birazda benden Bir miktar öfke dolup öyle derin gülüştük Seviştik ama şişme kadın kadar plastik Değiştik, anla geçti devir, şimdi nerdeyiz?
Bu sentetik selamlar hep neden zamanla kelamdır? Ve sen tetik olunca namlu ben, hedefte dostluk Yalın mı kaldı, yoksa çok kalın mı geldi? Böyle ser verip de sır tutan kimindi yıllar önce?
Denedim onu da, bana bir fayda olamaz Onla beni bir tutma Canıma düş, yeter ki sorma Bana ne, laf gelirse, aynısından eklenirse Ben serin bir kuytu buldum, derin bir uyku tuttu Gel seninle anlaşalım
Bu böyle olmaz Bu kavga bitmez oğlum Bu kayda girmesin Bu pay da benim, dengi gelip neylesin? Hangi renge değmesin? Desen de kendi bilmesin ve sen de böyle ibnesin Yasak onun da meyvesi…
Bizden ayrı dur Bizden aynı yok Ve birden aynı Rap’ler susunca, Pro. Ben aydın oldum oğlum, ben Peak Kontrol Rap’im geldi Peak Pro. Ver kondom!
Voov voov Hani göl, hani yol? Hadi gel beni yol Seni bang, seni Bang!
Sinirli, bak benim elim derin bir sol terim Dilim kemikli, kır gelip ve pimpirikli toy gelin Çabuk girin de boy verin Ben orda kalma soy derim Bu portakallı mandalin ve ne yaptın abi soy kırıp? Beni bir toy çocuk bulur, hevesle saldırır Yeni bir kovboyun sümüklü hali son durum
Ağlarım ama bana bağlama yolunu ve sağlama al onu Çok gürültü yorumun, bok götürdü flow’un Bak götürdü torun Takma diş kılıklı forumun Tamamı nerde kolumun! Rap’im yerine şarbon tüketti kolpa Hell Boy Tüfekti şimdi Phantom Slim’di şimdi kaç ton? Esastı, bak bir karton olunca kaldı Pardon! Kelime dilime döşeli ray üstünde flow Yine mi “Marilyn Monroe” seçildi seksi? Mezar başında bir deli, elinde sperm Hepsi senin suçun basın, haber kuşun da susturulsun Tamam delil bulunsun, yaram derin kudurtur “Ben en kral…” olduğumu söylemedim, orda kal Ben özgürüm, Peak Pro. yaparsa düşkünüm Üzgünüm, yerimiz dolu Sen böyle düz yürü… Rap’im geldi Peak Pro. Ver Kondom!
Bizden ayrı dur Bizden aynı yok Ve birden aynı Rap’ler susunca, Pro. Ben aydın oldum oğlum, ben Peak Kontrol Rap’im geldi Peak Pro. Ver kondom!
“Now they are useless Give me the other condoms Yuken…”
12 – BEHÇET’İN ÖYKÜSÜ (Remiks)
Kokardı gitsem yanına, tuhaftı Behçet Evsizdi üstüne giyerdi biz ne versek Mahalle tedirgin, çocuklar ondan korkar Hepimizden samimi gülerdi Behçet
Ne versen yerdi, akşam hep içerdi Git yanına selam ver, konuk severdi Eskiden çok zenginmiş, zamanla değişmiş Her şehirde âşık olmuş, gezmeyi severmiş Bir kadını anlatır hep dolardı gözleri Adı her gün değişse de aynıydı saç rengi İzmir’in yerlisiymiş o, aşkın ta kendisiymiş Kızarsa terk edermiş, giderse gelmezmiş
Tuhaftı Behçet, dedim ya kokardı Onunla konuşmamı bilen herkes kızardı Önce barınak yaptılar ve sonra yıktılar Kış günü o sokakta, ben daha çocuktum
“Benden geçti Ben sevemem ben yeniden Benden geçti Ben gülemem ben yeniden”
Ben o sabah öğrendim, donarak ölmüş Mahalleli çok ağlamış, koşarak gömmüş! Köpeği vardı “Garip”, zehri verdiler Çocukları rahat oynasın istemiş beyler Çok değil, bir yıl sonra taşındık zaten Ben şarap içemedim hiç, kokusu Behçet
Dedim “Neden böylesin? Toparla kendini.” Dedi “Ben artık bittim, tükendim evlat.” Dedim “Yaşanmaz ki böyle, seversin elbet. Saçmalama sen de bir gün gülersin Behçet.” Baktı gözlerime tebessüm ile bi’ darılıp “Yok be evlat.” Dedi ki;
“Benden geçti Ben sevemem ben yeniden Benden geçti Ben gülemem ben yeniden”
O Pazar Behçet’i son gördüğüm gündü O sabah öğrendim, donarak ölmüş …ve ben hiç şarap içemedim Ne zaman denesem şarap hep Behçet kokar bana…
13 – ‘96 (Düet: Pit10, Remiks)
U . L . a . Ş:
Boş söz, hoş tut kadını, hoşt puşt Adımı anma yeter, bu gönül hoşnut “bitch!” Gocunur yaralı, sus bi’ ruhum daralır Koş gel abe yamalı, boş ver yut o yalanı
Paçavra anlatırdı, ben de dinler aldanırdım Sandım ki bu doğrusu, kendimi kandırırdım Dostum vardı, düşmanına sorgusuzca kastım vardı Asılı Filistin askısına, tetikte postum vardı 3 gruptuk zaten, Rap dediğin tek bi’ soluk Biz yapardık, yoktu onlar ki kasette record boğuk İlk deneme; Yavuz çalar para, biz Rap aşkına “Sub-bass olsun üstat, yani aynı çek West Coast’tan.” Yoktu kral, hepsi çömez, bi’ nevi herkes halk Okuldan gelir hemen ya Snoop olurduk ya 2pac Dershane taksitiyle, “ALL EYEZ ON ME” Onlar Yonca dinlerken, biz gangsta homie Sakıncalı lirikler, tape son ses homie Biyografi okur, söz yazardık homie Artarda 70 kez dinlenir “Now tell me. What’z my muthaphuckin’ name?” homie Ben aptal bakışları özledim, biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen
O saf suratlar mor bakardı biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen…
96’ya ithafen 96’ya ithafen 96’ya ithafen Ses kes…
PİT10:
Elimde seyyar tape, box’lardan sert basslar Yanımda birkaç kişi, doksanlar mert anlar Önümde bir pikap var, kırılmış iğnesi Çizilmiş eski plaklar ve gerildi doksan ipleri Taksim’de bir stüdyo, sanırım zaman kayıp Hata olunca baştan alırız, nerde kanal kayıt! Yemekten kıstı, bir süre sonra koştu gitti Pit10 Bir mikrofon aldı ‘no name’, değeri 20 milyon Sonra sahneler, önde 5-10 kişi var-yok Lakin hepsi yürekten, bilirler dar yol Biz emindik, bir gün açılır bütün o zor kapılar Şimdilerde fesat herkes, lanet olsun ortamına! Bari biraz olsun düşünüp de zorlan azcık Hatıralar eskilerden, yarısı noksan artık Ben velettim ama hala aklım orda kaldı Müzikal ilk nefesler aldım, sene ‘96 U . L . a . Ş:
96’ya ithafen 96’ya ithafen 96’ya ithafen Ses kes…
Toparlanır gider, yerinde olsam ben söverdim 96’ ruhu, Rap sokakta başka güzelim Halk merakta git, sırf laf olsun diye küserim Çok ter attım ben bu pistte ki hala çömezim Denedik olmadı Rap aynı ütopik olmalı, o ayrı eledik kolpayı, Vebali benim mi olmalı? Velhasıl Rap kabuk değiştirir “Wake” kamuflajıyla arsız tebessüm hiç kral tahtına mı yerleşir? Hep çeneler oynar, beyinler itaat gününde Beyimden başka Rap yapan yok, ırkını güdümle Yerimden ayrı kaldım, yarından bi’ haber mutsuzum Yorumdan gayrı baydım ben, forumdan artık kusmuşum Herkes ayrı âlemin Neden anormal sakinim? Siz “50” ben “36 Chambers”a şahidim 15 adam gelir ve coşardı konser; 96’ Şimdi 500 mc, n’apim lakin kompleks hakim!
Ben aptal bakışları özledim, biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen
O saf suratlar mor bakardı biz “RAP” deyince 15 kişi konserler, 10binlere nispet Biz heyecanlanırdık başkasından dinleyince 16 bar aşan ruh, 96’ya ithafen…
96’ya ithafen
Bonus – BEN SİZİN FARKINIZDAYIM!
Kiminle konuşsam hep aynı, yalnız dinleyiş Şakayla karışık virane, başka bizim rengimiz Farkında mısın aynı kaldırımda gezer cüssemiz? Sen yanında biriyle, ben tanımda “kimsesiz!” Masalda anlatılan çocuklardan farklı Ne 3 dilek şansım var, ne de kurşun piyadem Hep aklında olmadan bakışların değer bana Tek farkım görünmezdir benim hayat hikâyem Yalandan ‘merhaban’ değerse çocuk yüzüme Hayat benden yaşlı değil, öğrendim Her gece gözüm yolda Senden gelen haber tebessüm eder Sen olmadan ben ağlarım, bu olmadı yine gel Önünde kim engel? Dünümde saklı birer gölge tonu siluet Ben senin farkındayım! Ya sen beni telkin et Ya ben burda tek başıma Ya da gel bi’ sohbet et…
İsmim umrunda değil Küstüm umrunda değil Ölsem umrunda değil
Bisiklet binmeden büyüdüm Konuşmak isterim…
Hiç yok, tenim ona alışık ve birçok… Tek bir numara dosya ve O’nun adı yok En çok seni özler, bir kere memnun et Yalnızım ama yine sen benim hediyem Bir şeyler anlatır, bu çocuklar çok farklı mı? Kim gerçekten kimsesiz? Ya da aslen kimleyiz? Sen haklısın, farklı biraz, dünüm senden belirsiz Çözüm sensin yabancı, gönülden olsun ilginiz Ölümden ayrı korkumuz, yalnızım Sorgusuz bu bekleyiş, senin yanında arsızım ve kalp kırık Sanki senden yanayım, sen gülerken ağlarım Yüzünde kan kurumuş çocuk Ben kendime saklıyım Sen gidince suratsız ve yine yalnızım…
İsmim umrunda değil Küstüm umrunda değil Ölsem umrunda değil