Lütfen Gör Beni By: [MasaL] Date: September 28, 2008, 11:22:32 PM Siyah fon üzerinde yaşanıyor hayatım ve herkes bu siyahı gökkuşağı olarak görüyor. Renkli göründüğüm için içimi de renkli sanıyorlar. Siyahı sevmiyorlar, nefret ediyorlar. Bilmiyorlar siyah olmadan ne başka renkler olur ne de yaşam… Düşüncelerim bile simsiyah ve yalnızlık hariç herkes terk etmiş beni Sesler duyuyorum, haykırışlar, yalvarmalar… Ağlıyorum, gözyaşlarım siyah… Simsiyahım ve siyah fon üzerinde görünmüyorum, kayboluyorum. Kaybolmaya mahkûm bir suçlu gibiyim. Işık yok. Işık yasak. Karanlık, nemli ve soğuk bir odada kalıyorum. Hâlbuki eskiden aydınlık, kuru ve sıcaktı odam. Aynı oda değil mi bu? Ne zaman değişti, ne zaman değiştim? Karanlık içime işliyor, ruhumla bütünleşiyor. Ah! Tüm bunlar olurken yüce tanrı nerede? O hala cennette. Cehennem zaten ta kendisi... İstemiyorum ne cenneti ne cehennemi. Cehenneti istiyorum. Acının ve huzurun, karanlık ve aydınlığın bir arada olduğu yeri… Nirvana’yı belki de… Hayır, orası da değil hayallerimdeki yer. Karanlık… Gör beni, karanlığınla besle beni. Haykırış ve yakarışlarımı duy, bırakma beni. Acımasızlığı öğret bana ve aynı zamanda merhameti. Sevgi ve nefreti unutma. Öğret bana, karanlığın neden aydınlıktan üstün olduğu halde kaybettiğini ve neden bu kadar ürkütücü olduğunu… Oysa öyle sakin ve dinlendirici ki… Korkan insanlar aptal, korkan insanlar kör… Aydınlık değil beni sakinleştiren. Yorgan altı hıçkırıklarımı dinleyen, hayallerime sarılıp yattığımda ağlak gözlerimle beni uyutan ve kâbuslarımı kovalayan, karabasanlarıma savaş açan. Gece bunları yapan… Gece ve karanlık… Karanlığım ben ve simsiyahım. Kanım siyah, ruhum siyah, kalbim siyah… Asil ruhum siyah, hastalıklı, eğilmiyor asi başım. Sonsuzum, güçlüyüm, eşsizim, gizemliyim… Bilmiyor kimse, tanımıyor… Ben, karanlığım, siyahım. Lütfen, gör beni, karanlığınla besle beni… Hastalıklı ruhuma merhem ol ve bilinmeyene alıştır beni.
