Tek Başıma Kaldım Yine Bu Bana Büyük Gelen Evde By: [MasaL] Date: September 28, 2008, 10:44:34 PM tek başıma kaldım yine bu bana büyük gelen evde....
öyle soğuk ki içerisi buz tutuorum adeta...ısıtmıo hiçbişey , hiç bişey titremememi yavşlatmıo..bikaç tur atıorum evde ve yine yoğunluğunu hissettiğim odama yatağıma çöküyorum...müziği açıyorum ve hiç kimse bilmez çalmaya başlıor...yorganı kafama çektiğim gibi yine o önceden kare kare alınmış hayallrim sıralanıo...bir bir üzüntüler geçip yerini sıradakine bırakıor...hiç kimse bilmez ior evet hiç bilmiosun özellikle bilmesi gerekn kişi senken sen bilmiosun...hiç kimse sevmez sen onca insan varken beni bulamazsın zaten...yorgun düşersin ve o sırada seni tutacak birini eminimki bulursun şimdi sende yoksun yanımda ...hıh okadar belliki bu...hiçkimse duymuo çığlıklarımı ...hiç kimse sormuo...ve sen yine yoksun...bak bunlar sana ne kadar anıdık gelior dimi ewet öyle olması lazım çünkü senin sözlerin bunlar... tam 9 sene önce küçücük yaşımda aha adını bile koyamadığım bi sevgiyle snaa bağlanmışken gerçekten net bir şekilde algılayabildiğim tek sözlerdi bunlar...ne garip sen başkasına duyuyosun bense sana... na acı sen başkasında yaşıosun ense sende....
neden herşey bukadar zorki...neden bırakmak bu kadar güç..denemedim mi sanki seni bırakmayı istemedim mi sanıosun olmuo işte tam 9 senedir atamıorum seni ...acıtıosun beni!incitiosun ...hergece ağlama nöbetleri geçiriorum ....bitek seni istiyorum ama sen benim yaşamımın yanıtı olmuşken, herkes bunu duyaken bitek sen kapatmışsın kulaklarını dünyaya herkesi duyuyosunda bi beni işitmiorsun sanki....şimdi soruyorum..NE YAPTIM BEN SANADA BU KOMAYAN HALATI BANA DÜĞÜMLEDİN?
