dipsiz bir kuyu yalnızlığı yaşadığım...
bu üstüme kilitlenen duvarlar Yusuf'unkine benzemiyor.
yırtılan gömleğim değil sırtımdan, ümitlerim...
bu kızıl karanlık, duvarlardan düşemez!
kırılan düşlerimin gölgesi mi düşüyor içime ne? Cam kesiği ayazlardayım
Üşüyorum…
Bir çığlık yükseliyor sesimden sessizliğime
“Bu cehennem ayazında titreyen sen misin? Bu kara, yazgımın karanlığımı, söyle!...”
Komaya giriyor alfabemin harfleri,
Lügatim yitik…
Susuyorum…
kırılan umutlarıma çarpıp geri dönüyor suskunluğum
yar(ın)sızlığımın kuytularında yankılanıyor ses(sizliğ)im...
işkence odalarında sorguluyorum beni:
“neydi sesinde sus’a terk ettiğin?”
sıkıyor dişlerini, kan sızıyor kıvrımlarından
can veriyor, sen vermiyor benliğim, bilemiyorum…
Bazen gözü yaşlı bir kız çocuğu uzatıyor başını içimden
Özünden taşanlarla yıkıyor yüzümü
O bile yetmiyor kirletilen yanlarını temizlemeye dünyamın
Issızlıklarımın kargaşasında yitiriyorum yaşlarını
Silemiyorum…
Dört duvar değil mahpusluğuma sebep…
Ciğerimden iki parça boynumu giyotine razı, yüreğimi esrik eden
Esarete diz çöktüren…
Kan değil içerimden sökülen
Ömrüm bu parça parça tutsaklığa kustuğum
Düşüyor ellerimden
tutamıyorum…
Lal oldum desem anlatılmazlığıma,
“Lal”lerin bile bir lisanı var…
hangi alfabe ödünç verir harflerini acıma? Ki hangi lisana döksem anlaşılır ki feryadım? İsyanı kansız bastırılıyor çığlıklarımın
Bu çığırtkan avazelik bana göre değil, biliyorum
Usturaya vuruluyor sesim ,susturuluyorum Usanmışlıklarım usandı usluluğumdan,
Haykıramıyorum…
bir dibi vardı Yusufi kuyuların
ve köle pazarlarına uzanan bir ipi…
zindan karanlıklarında Züleyha’ları çıldırtacak bir nuru-mahi…
bir kuyudan Mısır’a yol giderdi bazen,
esaretten hükümdarlığa ve yasaklardan meşru sevdalara…
ve Yusuf’tan Züleyha’ya…
benimse; kuyularım dipsiz, [tutsaklığım ipsiz ve ömrüm çaresiz…
yenilgiye yeniliyor sol yanım, yar(ın)ım ciğerime parelenen iki çift göz gözümde el pençe divan…
kıramayacağım kilit yokken, duvar şimdi kapılarım
çıkmaz sokaklara çıkıyor tüm yollarım…
zaman depar atıyor ömrüme
prangalanıyorum…
bileğimden sızanlar değil, canımı acıtan acım
ölümü özleten (z)amansız sancılarım… Yusuf’u dilenmek için açıyorum ellerimi,
Ellerim kor ayaz
ömrüm yanıyor avuçlarımda…
sevdamı azık edip, Yar düşüyor dönülmez yollara
dizlerinin üstüne çöküyor yarınlarım
ardına düşemiyorum…
Ynt: Dipsiz Kuyulardayım. By: Musty19o5 Date: September 19, 2008, 05:58:51 PM
emeqine saqlık
Ynt: Dipsiz Kuyulardayım. By: Ziz!LiTa Date: September 19, 2008, 06:01:26 PM
Teşekkürler
