BELGİN ÇOBAN
Okuduğunuz hiçbir şeyi anlamadığınız, konuşurken sözcükleri yerli yerine oturtamadığınız, düşünceleriniz hızla yol alırken onları bir türlü yakalamayıp peşlerinden koşmak zorunda kaldığınız zamanlar yaşadınız mı hiç? Fecaat değildir de nedir ki bu durumu daha iyi anlatacak kelime, sorarım size... Böyle anlarda vücut ya kendini kapatıp uyumayı seçer ya da 'aptal kutusu'nun önünde zaman kırmayı... Cumartesi günü her ikisini de denedim, işe yaramadı. Zorlayıp, okumaya çalıştım. Can Yayınları'ndan çıkan Susanna Tamaro'nun 'Her Sözcük Bir Tohumdur' isimli kitabını aldım elime... Önce 'omurgası olmayan insan' tanımlamasını, hemen ardından ikrah sözcüğünü gördüğümde, biraz doğruldum yerimde... ('İkrah'ın anlamı: Bir şey, bir kimse, bir düşünceyi; kötü, iğrenç veya aşağılık bularak ondan uzak durma duygusuna kapılmak.) İçinde bulunduğum durumun, hissettiğim şeyin tam da ifadesi buydu. İkrah ediyordum... Tamaro'yu daha dikkatli okumaya başladım... "Çok uzun zamandan beri bizim sözcüklerimiz -insanların sözcükleriköklenmeyi beceremiyorlar. Artık kozmik bir hal alan ve bizi çevreleyen genel gevezelikler içinde kendilerine bir gedik açacakları toprak parçasını bulamadan yorgun argın dolaşıp duruyorlar. Bir anlam, gerçeklik, temel gediği arıyorlar. Sözcükler giderek daha çoklar, daha fazlalar ve daha yararsızlar. Daimi gelişen teknolojik aygıtlarla sürekli konuşuyor ve birbirimize hiçbir şey söylemiyoruz. Hatta daha fazla konuşuyor ama birbirimizi anlamakta daha fazla güçlük çekiyoruz." Evet de, rahatlamadım henüz... Madem ben anlatamıyorum kendimi ve ikrah nedenimi, o halde Susan Tamaro'ya devam... "Büyük bir bütünlüğe olduğu kadar müthiş çelişkilere sahip bir dönem bu. Nimetlerin doruk noktasına ulaştığı ama bunun yanında büyük doyumsuzlukların gözlendiği; alabildiğine güvenin söz konusu olduğu yerde denetlenemeyen bir korkunun yaşandığı, son derece sofistike, gezegensel iletişim ağlarının kurulduğu ama insanların aralarında iletişimi bütünüyle yitirdikleri bir dönemde yaşıyoruz. Büyük ruhsal huzursuzların ve tüyler ürpertici fanatizmin yaşandığı bir zamandayız." Nihayet biraz daha iyiyim. En azından omurgamın hâlâ yerinde olduğunu ve bu yüzden ikrah ettiğimi biliyorum... Hadi siz de doğrulun ve omurganızı kontrol edin, orada mı? Yoksa... Yok mu?
Okuduğunuz hiçbir şeyi anlamadığınız, konuşurken sözcükleri yerli yerine oturtamadığınız, düşünceleriniz hızla yol alırken onları bir türlü yakalamayıp peşlerinden koşmak zorunda kaldığınız zamanlar yaşadınız mı hiç? Fecaat değildir de nedir ki bu durumu daha iyi anlatacak kelime, sorarım size... Böyle anlarda vücut ya kendini kapatıp uyumayı seçer ya da 'aptal kutusu'nun önünde zaman kırmayı... Cumartesi günü her ikisini de denedim, işe yaramadı. Zorlayıp, okumaya çalıştım. Can Yayınları'ndan çıkan Susanna Tamaro'nun 'Her Sözcük Bir Tohumdur' isimli kitabını aldım elime... Önce 'omurgası olmayan insan' tanımlamasını, hemen ardından ikrah sözcüğünü gördüğümde, biraz doğruldum yerimde... ('İkrah'ın anlamı: Bir şey, bir kimse, bir düşünceyi; kötü, iğrenç veya aşağılık bularak ondan uzak durma duygusuna kapılmak.) İçinde bulunduğum durumun, hissettiğim şeyin tam da ifadesi buydu. İkrah ediyordum... Tamaro'yu daha dikkatli okumaya başladım... "Çok uzun zamandan beri bizim sözcüklerimiz -insanların sözcükleriköklenmeyi beceremiyorlar. Artık kozmik bir hal alan ve bizi çevreleyen genel gevezelikler içinde kendilerine bir gedik açacakları toprak parçasını bulamadan yorgun argın dolaşıp duruyorlar. Bir anlam, gerçeklik, temel gediği arıyorlar. Sözcükler giderek daha çoklar, daha fazlalar ve daha yararsızlar. Daimi gelişen teknolojik aygıtlarla sürekli konuşuyor ve birbirimize hiçbir şey söylemiyoruz. Hatta daha fazla konuşuyor ama birbirimizi anlamakta daha fazla güçlük çekiyoruz." Evet de, rahatlamadım henüz... Madem ben anlatamıyorum kendimi ve ikrah nedenimi, o halde Susan Tamaro'ya devam... "Büyük bir bütünlüğe olduğu kadar müthiş çelişkilere sahip bir dönem bu. Nimetlerin doruk noktasına ulaştığı ama bunun yanında büyük doyumsuzlukların gözlendiği; alabildiğine güvenin söz konusu olduğu yerde denetlenemeyen bir korkunun yaşandığı, son derece sofistike, gezegensel iletişim ağlarının kurulduğu ama insanların aralarında iletişimi bütünüyle yitirdikleri bir dönemde yaşıyoruz. Büyük ruhsal huzursuzların ve tüyler ürpertici fanatizmin yaşandığı bir zamandayız." Nihayet biraz daha iyiyim. En azından omurgamın hâlâ yerinde olduğunu ve bu yüzden ikrah ettiğimi biliyorum... Hadi siz de doğrulun ve omurganızı kontrol edin, orada mı? Yoksa... Yok mu?
Link:
Ynt: Tamaro Sözcüklerin Önemini Anlatıyor By: TwiLight Date: July 07, 2010, 01:35:12 AM
Teşekkürler
Ynt: Tamaro Sözcüklerin Önemini Anlatıyor By: melek_03 Date: July 07, 2010, 12:51:13 PM
Teşekkürler..
