Arşiv Anasayfa Şiir Köşesi
Sayfalar: 1
Tikanip Kaldiginda Hayat By: Mesut19o7 Date: August 15, 2008, 02:51:43 AM
TIKANIP KALDIGINDA HAYAT
Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat soluk almak güçleştiğinde
Yüreğin susup mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını
Dağlara dönmeli yüzünü insan.

Yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak;
Yeni insanlarla tanışmalı yeni keşifler yapacak.....
Hep isteyip de bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa gerçekleştirmeyi denemeli!

Her gecen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını;
Zamanın bir nehir kendisinin bir sal olup da
O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.

Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler
Her aksam ayni can sıkıntısıyla eve giriliyorsa
Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;
Küçük şeylerle başlamalı belki;
Örneğin bir kaç durak önce inip servisten otobüsten; yürümeli eve kadar
Yüreğine takmalı güneş gözlüklerini; gördüğünü hissedebilmeli!
Sağlığını kaybedip ölümle yüz yüze gelmeden önce değerli olabilmeli hayat!
İlla büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları fark etmek için!
Başkasının yerine koyabilmeli kendini;
Ağlayan birine "gül" inleyen birine "sus" dememeli!
Ağlayana omuz inleyene çare olabilmeli!
Su adaletsiz merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı;
Sevgisiz soysuz kalarak!
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden
Derin bir soluk alıp hapsetmeli kokusunu içine...
Günesin doğuşunu seyretmeli;
Arada bir seher yeli okşamalı saçlarını...
Karda yağmurda; sevincine coşkusuna; fırtınada borada;
Öfkesine isyanına ortak olabilmeli doğanın!
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği;
Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli!
Çalışmadan başarmayı sevmeden sevilmeyi mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli!
Ama küçük ama büyük; her hayal kırıklığı her acı;
Bir fırsat yasamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı!
Çünkü; hiç düşmemişsen el vermezsin kimseye kalkması için
Hiç çaresiz kalmamışsan dermanı olamazsın dertlerin;
Ağlamayı bilmiyorsan neşesizdir kahkahaların;
Merhaba dememişsen anlamsızdır elvedaların...
Ne herkesi düşünmekten kendini; ne kendini düşünmekten herkesi unutmalı!
Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın;
Hep vermek ya da hep almak için...
Sadece anlatacak bir şeyleri olduğunda değil
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!
Akli ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanin;
Hiç değilse aynı hataları aynı bahanelerle tekrarlamaması için!
Soruları olmalı yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak!
Dostları olmalı ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak!
Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;
Ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki hakkini verebilsin sevdiklerinin;
Zaman bulabilsin; bir teşekkür bir elveda için...
Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; ssla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;
Ama herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan!
Tıpkı her şeye sahip olamayacağı gibi...

Ynt: Tikanip Kaldiginda Hayat By: dreamily Date: August 16, 2008, 08:24:53 PM
paylaşımın için teşekkürler

SiteMap - İmode - Wap2