Kim demiş Çanakkale’desin Kim demiş evinden uzak Çok uzaklardasin. Sabahlari Ayşekadin camiinde Okunurken ezan; Rüzgarlar getirir sana Yemyeşil çinarlardan, Her derde deva Pinarlardan Binlerce, yüzbinlerce selam.
Hale'li gecelerle Lacivert akşamlarda Öpüşürken güneşle Meriç Köprülerde akseder Neva makaminda bir şarki. Dolaşir misralar Lale dudaklarda Ve bir nazire olur Israilin meyhanesi Ömer Hayyam tekkesine. Bu loş meyhanede Titrek bir mum işiginda Üç-beş kafadar, kulak verir senin Eski yillardan kalan sesine.
Nice Ulug-lar Nice Mehmet'ler Gelir geçer... Alin yazisi gibi, Bir masal olur maceralar Bir varmiş bir yokmuş. Yine sen Çanakkale'de Bizler Edirnedeyiz.
Aslinda bu vatan: Ne Çanakkale Ne Edirne Ne Ankara, ne Ardahan, ne Van. Bu vatan: Bazan.. Kars kalesinde bir Bayrak olur Bazan.. Edirne köprülerinde bir şarki Bazan Çanakkale’de bir destan.
Not : Pınar, Çınar Uluğ Beyin oğullarının Lale-Hale kızlarının ismidir.