Oturduğu yerden usulca kalktı ve yüzünü
gökyüzüne döndü. Rüzgar sanki bedenini alıp götürecekmiş gibi esiyordu. Bedeni ise ona inat
ayakta durmaya çalışıyormuş gibi hafif sallanarak dimdik ayaktaydı. Gözyaşları gözlerinden
hırçınca çıkıyor, yanaklarından hızla süzülüp, yüreğine yavaşça akıyordu. Delip geçiyordu
yağmur her yerini. Düşündüğü hatıralar yağmurla bir bir akıp gidiyordu içinden. Bir ara hatıraların
birinde düşecekmiş gibi oldu. Eğer güçlü olmasaydı biliyordu ki o anda yere yığılıp kalacak ve
bir daha kalkamayacaktı. Ölmek onun için aslında bir şey ifade etmiyordu. Ölse de olurdu,
yaşasa da. Ölümü düşünmek için önünde yıllar varken o yaşa şimdiden girmişti...
O
zaman neye direniyordu? Ölmeyi istiyorsa neden hala yaşıyordu?
Aslında bizim gibi
o da bilmiyordu bu sorunun cevabını. Belki de onu yeniden kazanabilirim umudu içindi,
yaşamayı seçmesi. Zor bir ihtimaldi belki de ama herşeye değerdi.
Kimse bilmiyordu
içinde kopan fırtınaları, yaralandığını, savunmasız olduğunu. Dayanabilir sanıyorlardı oysa o
çoktan yenilmişti. Gözyaşları yağmurla birleşip adeta göl oluşturmuşlardı. Saçlarında sanki bir
ayrilik ezgisi dolaşıyordu.
Kimdi?
Neden böyleydi?
Neler
yaşamıştı hayatın ve gerçeğin soğukluğunda...
Sevginin güzelliğini çoktan
unutmuştu. Çok denemişti ondan sonra ama olmamıştı. Yapamamıştı.
Kimdi onu bu
kadar yaralayan?
Yakalanamayan bir yüz mü yoksa bir ses mi?
Ondan
gelecek tek bir haber bile yeterdi yaşamasına. Zaten bunun için yaşamıyor muydu?
Tek bir ses her şeyi yapmasına yeterdi.
Gel dese gelir, öl dese ölürdü.
Yağmur bir anda dinince, ilişkilerininde bir anda böyle nedensiz ansızın bitivermesini
hatırladı.
Hayatında ilk defa mi seviyordu? Yok ikinci kez. İlkinde aşık olmuştu ama
ikinci de tutulmuştu. Değişik bir sevgiydi onunki. Hem seviyor hem de nefret edebiliyordu.
Yüreğinde iki zıt duyguyu aynı insan için besleyebiliyordu. Özlemi giderek artıyordu tıpkı denizin
duvara hırçınca çarpması gibi özlemleri de kendisine çarparak büyüyordu. Buna bir türlü engel
olamıyordu. Delicesine seviyor, delicesine özlüyor, delicesine kıskanıyor ve delicesine kin
duyuyordu. Bitmeyen, yoğun duygulardı onun için. Aylardır tek başına sürdürüyordu içinde bu
sevdayı. Aslında o bir ölüyü özlüyor ve seviyordu. Ölüden hiç bir farkı olmayan bir erkeğe böyle
delicesine bağlanabiliyordu. Ölü biriydi çünkü onun ne sesini duyabiliyordu, ne kendisini
görebiliyordu ve her şeyden önemlisi bir kalbi yoktu.
Kısa bir süre içinde onu
etkilemeyi başarmıştı. Önceleri farketmemişti onu bu kadar çok sevdiğini. Güçlü sanıyordu
kendini ama her görüşmelerinde yanan bir mum gibi eriyordu yavaş yavaş. Sonuna kadar
yanacağını düşünürken bir rüzgarla söne vermişti mum. Çoktan sönmüştü de nedense dumanı
hala daha sürüyordu. Ona yenilmişti ve ona karşı çok zayıftı. Karanlık çoktan çökmüştü ama o
hala daha aynı yerdeydi. Bu akşam dolunay vardı gökyüzünde ve yıldızlar her zamankinden
daha parlaktı. Oysa o bu güzellikleri göremeyecek kadar yastaydı. Bazen boşversede bu
sevgiyi, özlem nöbetleri dinmek bilmiyordu. Birden haykırmaya başladı :
"NEDEEEENNN?"
Durmak bilmiyordu defalarca haykırdı en sonunda
yoruldu ve yere çöküp ağlamaya başladı. Hıçkıra hıçkıra, gözyaşlarına engel olamıyordu. Birden
sıcak bir el dokundu omzuna. O sandı birden ve aniden döndü ama o değildi.
"Lütfen artık içeri girin"dedi.
Ayağa kalktı ve yavaş yavaş yürümeye
başladılar içeriye doğru.
Geride sadece deniz köpüklü, kollarını iki yana açmış, gel
bana dercesine bir erkek resmi kaldı deliler hastanesinin o yalnızlık bahçesinde....
Ynt: Aşkın gözyaşları.. By: mesut1997 Date: April 14, 2008, 01:27:44 AM
ilginçççççç grçekten
Ynt: Aşkın gözyaşları.. By: BbuSHhHeE Date: May 08, 2008, 08:19:50 PM
emeqine saqlık çok qüseldi ..
Ynt: Aşkın gözyaşları.. By: KadiR Date: May 20, 2008, 10:14:19 AM
Eline saglık
Ynt: Aşkın Gözyaşları.. By: Mavi_Kiyamet Date: March 23, 2010, 12:42:45 AM
iLginç 1 hikayeydi
Ynt: Aşkın Gözyaşları.. By: By.TuRuT Date: March 23, 2010, 12:59:14 AM
Güzel yazılmış bir hikayeydi, teşekkürler.
Ynt: Aşkın Gözyaşları.. By: [SweeT-WitcH] Date: June 30, 2010, 01:24:25 PM
güzel hikayeymiş teşekkürler
