Mutluluk Bu Muydu By: KarizmaTic_RizeLi Date: July 22, 2008, 08:14:50 PM yine uykulu bir şekilde okuluma gidiyorum..üniversite ama sonu ne nasıl olur bilmiyorum...yine sonbaharın yaprakları umarsızca döktüğü bir sabah ve ben yine yoldayım...
karşıdan bir aile geliyor.baba köylü ali dayım gibi gurulu ana ise hatce teyzem gibi marur...birde çocukları var yanlarında...ve birde tekerlekli sandalye...işte o sandalye o gururlu insanın o marur bakışlı anamın ,o kara kaşlı oğlunun sandalyesi işte...engelliydi o yiğit.yaşı hayli fazla ancak engelliydi o yiğit.onlar gecerken önümden bir an dalıp gittim onların yüzündeki ifadeye... birden oğullarının elini havaya kaldırıp birşeyler söylemesiyle irkildim.o gururlu adam hasretti o marur kadın hasretti oğullarının bir kıpırdanışına...oğlunun aynı şeyi tekrarlamasıyla yüzlerindeki belirsiz ifade birden yerini tebessüme bıraktı...peki elimizdeki onca şeye mutlu olamayan bizler için mutluluk bu muydu? o gururlu babanın o marur bakışlının ve o kara kaşlının mutluluğu işte sadece buydu...Ynt: Mutluluk Bu Muydu By: EyLüLCe Date: June 07, 2009, 05:00:20 AM teşekkürler..
