süslü kelimelere hiç gerek kalmadı hayatı anlarken yada anlatırken onu süslemenin bir anlamı olmadığını ben; hüzünlere allı pullu gelin gönderilirken öğrendim birde insanların makyajsız yüzlerini gördüğümde
bir gün daha kendini intahar edecek saatler sonra avuçlarımda herşey değişiyor, hatta ben bile herşey bir bir eksiliyor defterimdenbile bile, ellerimden çekip gide gide birazdan bir gün daha gidecek, yine derin yaralarının izini, canımın taa içine çize çize 'Çocuk olmak' dedim içimden, henüz yaşlandığımı bile görmemişken, yolda serseri mayın gibi dolanırken oturduğum yerde bir çocuk gelmişti yanıma, anneside vardı bir an düştü, o düşerken benim içim parçalandı ya dizini kanattığını sandı feryatlar kopardı bana bakan gözlerinde oysa bilemedi yıllar sonra o düşmenin tadını arayacağını, bilmesinide istemedim, her düştüğünde, elinen tutan birinin olmayacağınıSustum öylece! yine yarama dokundu birşeyleryine kana kana ağladım sustuklarımın üzerineher düştüğünde dizlerin değil! yüreklerin kanadığını, büyürken öğrendim de ben çokmu erken tükendim diyorum yada çok mu erken tüketildim? kar saydığım, zarar hesabına yazıldı her seferindeçırpındıkça batılan her nereyse işte! mazur görün! yok edilecek bir ben daha kalmadı elimizde
affınıza sığınmaktan yoruldum her kelimenin başlangıçında her adımın uysallığında meğer nefretler yapışmış tabanlarımda ki çiziklere meğer öfkeler birikmiş dudaklarımda, özür dilenen her cümlenin bitiminde Ya birini bulun bana açıklasın! ya birini alın elimden ki, hiddetimde kaybolmasın! her başlangıç bir sona gebeydibile bile yaşadık, bile bile yaşlandık elimizden akıp gitti zaman, bir tek yaşanmışlıkları bırakıverdi ardında 'hatırlar, hatıralar!' bak gör ki ne ala Herşeyde bir hayır vardı şürhesiz ki, o hayırlar hakedenlerin yanında hep yerini aldıbizler, ne cennetin çocukları olabildik, ne cehennemin! ne yaşamaktı 'yaşamak' ne de ölmekti ölmek bildiğimiz 'ölememek!' söyleyin şimdi! eski beni nerenize sakladınız? nerede unuttunuzda, ardınıza bile dönüp bakmadınız? göbek bağından kestiğiniz hayatımı, toprakların altına uğur getirir diye gömerken, söyleyin bana! şimdi beni hangi toprakta yıkayacaksınız?
Sığındığım dünyaya sığmıyorum! olabildiğince genişliyor zaman! genişledikçe kara deliklere çekiliyorum! bilimsel olarak kanıtlanır mı bilmem! acıları bana kanıtladığınızı bilirim sadece ben! ve yaşarken öldürülmeyi öğrendim 'Hayat' dediklerinizden hadi şimdi herşeyinizi alın ve gidin! Bende alınacak bir tek ben kalmadı! ama siz yinede zahmet etmeyin! Yine ben gidiyorum gidilecek olan herşeyden! elime tutuşturduğunuz aşk hikayelerinizide unutmayın! canımı acıtıyorda hala dokunurken Gözlerinizde ki o acıma duygusuna da hiç gerek yok! üzüldüğünüz götürdükleriniz değil! götüremedikleriniz olsun! Birgün onu kendi ellerimle size sunacağım! Ellerimden tutmayan herşeye ve herkese sözüm olsun! teşekkürler HAYAT! elini ardına koymadığın için
bir gün daha kendini intahar edecek saatler sonra avuçlarımda herşey değişiyor, hatta ben bile herşey bir bir eksiliyor defterimdenbile bile, ellerimden çekip gide gide birazdan bir gün daha gidecek, yine derin yaralarının izini, canımın taa içine çize çize 'Çocuk olmak' dedim içimden, henüz yaşlandığımı bile görmemişken, yolda serseri mayın gibi dolanırken oturduğum yerde bir çocuk gelmişti yanıma, anneside vardı bir an düştü, o düşerken benim içim parçalandı ya dizini kanattığını sandı feryatlar kopardı bana bakan gözlerinde oysa bilemedi yıllar sonra o düşmenin tadını arayacağını, bilmesinide istemedim, her düştüğünde, elinen tutan birinin olmayacağınıSustum öylece! yine yarama dokundu birşeyleryine kana kana ağladım sustuklarımın üzerineher düştüğünde dizlerin değil! yüreklerin kanadığını, büyürken öğrendim de ben çokmu erken tükendim diyorum yada çok mu erken tüketildim? kar saydığım, zarar hesabına yazıldı her seferindeçırpındıkça batılan her nereyse işte! mazur görün! yok edilecek bir ben daha kalmadı elimizde
affınıza sığınmaktan yoruldum her kelimenin başlangıçında her adımın uysallığında meğer nefretler yapışmış tabanlarımda ki çiziklere meğer öfkeler birikmiş dudaklarımda, özür dilenen her cümlenin bitiminde Ya birini bulun bana açıklasın! ya birini alın elimden ki, hiddetimde kaybolmasın! her başlangıç bir sona gebeydibile bile yaşadık, bile bile yaşlandık elimizden akıp gitti zaman, bir tek yaşanmışlıkları bırakıverdi ardında 'hatırlar, hatıralar!' bak gör ki ne ala Herşeyde bir hayır vardı şürhesiz ki, o hayırlar hakedenlerin yanında hep yerini aldıbizler, ne cennetin çocukları olabildik, ne cehennemin! ne yaşamaktı 'yaşamak' ne de ölmekti ölmek bildiğimiz 'ölememek!' söyleyin şimdi! eski beni nerenize sakladınız? nerede unuttunuzda, ardınıza bile dönüp bakmadınız? göbek bağından kestiğiniz hayatımı, toprakların altına uğur getirir diye gömerken, söyleyin bana! şimdi beni hangi toprakta yıkayacaksınız?
Sığındığım dünyaya sığmıyorum! olabildiğince genişliyor zaman! genişledikçe kara deliklere çekiliyorum! bilimsel olarak kanıtlanır mı bilmem! acıları bana kanıtladığınızı bilirim sadece ben! ve yaşarken öldürülmeyi öğrendim 'Hayat' dediklerinizden hadi şimdi herşeyinizi alın ve gidin! Bende alınacak bir tek ben kalmadı! ama siz yinede zahmet etmeyin! Yine ben gidiyorum gidilecek olan herşeyden! elime tutuşturduğunuz aşk hikayelerinizide unutmayın! canımı acıtıyorda hala dokunurken Gözlerinizde ki o acıma duygusuna da hiç gerek yok! üzüldüğünüz götürdükleriniz değil! götüremedikleriniz olsun! Birgün onu kendi ellerimle size sunacağım! Ellerimden tutmayan herşeye ve herkese sözüm olsun! teşekkürler HAYAT! elini ardına koymadığın için
Ynt: Teşekkürler Hayat! By: XxX_ebrush_XxX Date: July 19, 2008, 03:07:19 PM
Ellerimden tutmayan herşeye ve herkese sözüm olsun! teşekkürler HAYAT! elini ardına koymadığın için
Yüreğine SağLık GüzeLdi..
Ynt: Teşekkürler Hayat! By: Musty19o5 Date: July 31, 2008, 11:09:30 PM
yüreğine saqlık
Ynt: Teşekkürler Hayat! By: Ebru.s Date: August 02, 2008, 02:55:30 PM
teşekkürederm
