Gavs-ül-Memdûh hazretleri, bir gün dergâhın önünde otururken Abdürrahîm Efendiyi huzûr-ı şerîflerine çağırdı. Şam'a gidip gitmediğini sordu.
O da;
"Gitmedim efendim" deyince;
"Şu tarafa bak bakalım ne göreceksin?" buyurdu.
İşâret ettiği yöne baktığında, yemyeşil bahçeleriyle, Şam'ın karşısında durduğunu hayretle gördü. Şam'ı merakla seyrettiğini gören Gavs-ül-Memdûh;
"Abdürrahîm! Boşi köyü buradan uzakta mıdır görülebilir mi?" buyurunca, rüyâdan uyanır gibi Şam gözlerinden silindi ve hocasına;
"O köy buraya uzaktır, görünmez efendim." diye cevap verdi.
Bunun üzerine;
"Doğu tarafına bak!" buyurdu.
O anda küçük bir tepenin yamacında kurulmuş olan Boşi köyü gözünün önüne geldi. O anda köyün bir kenarında, Gavs-ül-Memdûh'un talebelerinden birkaç tânesi oturmuş sohbet ediyorlardı. Köy bekçisi de yanlarında sırt üstü uzanmış yatıyor, talebelerle alay ediyordu.
Gavs-ül-Memdûh;
"Abdürrahîm! Bekçinin arkadaşlarınla alay ettiğini görüyor musun?" diye sordu.
O da;
"Görüyorum efendim. Eğer müsâade buyurursanız hemen hakkından geleyim." diye sordu.
Hocasının hiç cevap vermemesinden cesâretlenerek ayağını hızla bekçiye doğru salladı. Allahü teâlânın izniyle, ayağı bekçinin tam karnına isâbet etmiş ki, birden karnını tutmaya ve feryâd etmeye başladı. Bir daha vuracaktı, fakat Gavs-ül-Memdûh;
"Yeter yâ Abdürrahîm!" buyurunca, durdu.
Boşi köyü de gözünden kayboldu. Hocasının bu kerâmetlerine hayran kalmıştı.
Aradan on gün geçmişti. Boşi köyünün bekçisi, yüzü sarılı bir hâlde Gavs-ül-Memdûh'un huzûruna çıkarıldı. Ağzı sol kulağına kadar eğilmişti. Eğilen taraf kırış kırış olmuş, diğer tarafı da davul zarı kadar gerginleşmişti. Bu sebeple ne ağladığı ne güldüğü, ne de konuştuğu anlaşılıyordu. Zor konuşabilen bekçi;
"Aman yâ Hocam! Allahü teâlâyı zikreden talebelerinle alay ederken, birisi şiddetle karnıma vurdu. O anda bütün vücûdum hareketsiz kaldı. Ağzım da bu hâle geldi. Bundan böyle hatâmı anladım ve tövbe ettim. Ne olur beni affediniz ve ağzımın eski hâle gelmesi için duâ ediniz." diyerek ağladı.
Gavs-ül-Memdûh onun bu durumuna çok üzüldü. Merhamet edip ellerini kaldırarak duâ etmeye başladı. Sonra mübârek elini bekçinin yüzüne sürdü. O anda bekçinin ağzı, Allahü teâlânın izniyle eski hâline geldi.
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: ösqe Date: June 04, 2008, 06:37:52 PM
paylşm için saOLL
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: anderameda Date: June 04, 2008, 07:08:25 PM
emegıne saglık =))
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: exilant Date: June 04, 2008, 07:14:28 PM
Paylaşım İçin Saoll..
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: iBRaHiMiNe Date: July 07, 2008, 06:01:30 PM
teşekkürler
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: FeMoX Date: July 10, 2008, 01:32:22 PM
saol paylşım için..ders verici bir hikaye..emeğine sağlık..
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: karizmatik_rizeli Date: July 19, 2008, 07:57:44 PM
emegıne saglık =))
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: EyLüLCe Date: July 21, 2008, 01:07:33 PM
kimseyi gülmemek alay etmemek gerek tşkler
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: Musty19o5 Date: August 02, 2008, 02:34:49 PM
Paylaşım İçin Saoll..
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: RaPPeR_aLiNHo Date: September 03, 2009, 03:59:22 AM
teşekkürler..
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: Aqua Date: August 08, 2011, 10:02:40 AM
kimseyi gülmemek alay etmemek gerek tşkler
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: Buse44 Date: August 08, 2011, 10:15:36 AM
emegıne saglık =))
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: Liza Date: June 03, 2012, 04:25:17 PM
Paylaştığın için saol..
Ynt: Alay Etmenin Cezası By: ecre Date: June 07, 2012, 11:14:56 AM
TesekkürLer.
