Konu Yemek Olunca Aşırı Güzel Bir Ülke Olduğumuza Kanıt 15 Yemekli Adet
“Vatandaşı olmasak güzel ülke aslında”
Son zamanlarda duyduğunuz en zeki cümlelerden biri yukarıdaki. Yer yer de çok haklı. Talihsiz yüzlerce hikaye okuyabiliyoruz dört tarafı deniz,
üç tarafı kalamarla kaplı güzide ülkemizde. Hatta bazen “Hay bağlamaz olaydık Anadolu ile Avrupa’yı” ya da “Kavimler Göçü yaparken
bizim atalarımız yanlış yerde durmuş, keşke azıcık daha yürüselermiş” bile diyoruz.
Ama konu yemek olunca, gezegenin en güzel ülkesiyiz bizce. Huyumuzla, suyumuzla, adetimizle en güzel ülkesiyiz.
Madem bir sözle başladık, sözle bitirelim. Bizim oralarda bir söz vardır bir de “Aç mezarı yok” diye.
Anadolu’da kimse açlıktan ölmediği için söylenir bu.
İki anlama gelir. Bir tanesi sen iste çalışır, karnını doyurursundur. Bir diğeri, mutlaka birileri yemek dağıtıyordur, gider karnını doyurursundur.
Tekrar edelim: Konu yemek olunca muazzam ülkeyiz.
Mahalleye biri taşındığında ilk 2 akşam onu aç bırakmayız
Çünkü o eşya yerleştirmekten, temizlik yapmaktan yemek yapacak vakti bulamayacaktır.
Eğer etrafta çalışan birileri varsa mutlaka onun için bir şeyler hazırlarız
Şimdilerde her yerde inşaat var ama eskiden böyle olmazdı. Yakınınızda bir yerde inşaat varsa mesela, çalışan işçiler de olurdu ve mahalleden birileri mutlaka bir şeyler hazırlardı. En kötü çay demlerdi. Çalışanların istemesi de abes sayılmazdı.
Arefe gününde mezarlık önünde hayır yaparız
Bizim oralarda lokma dökülür mesela. Mezarlığa kadar gelip yorulmuş ve acıkmış herkes için dağıtılır.
Eğer bir yiyecekten çok yapmışsak mutlaka dağıtırız
Tarhana kurutursun, biber kurutursun, salça yaparsın, turşu kurarsın mesela. Eğer bunlardan bir ya da birden fazlasını, gereğinden fazla hazırlarsan konu komşuya dağıtırsın. Bu Anadolu’da yaşamanın en güzel tatlarından biridir.
Kendi yapamayacak kadar hasta olan tanıdığımıza bir tepsi yemekle gideriz
Ufakken annem ameliyat olduğunda evimize tepsi tepsi yemek gelince anneme sormuştum ve aldığım cevap şuydu: “Bizde öyle olur oğlum, biri hastalandı mı yemekle gidilir, çünkü kendi yapamayacak kadar hasta olabilir”
Düğün, sünnet ve buna benzer bütün etkinliklerimizi yemekli yaparız
Şimdilerde bu gövde gösterisine dönse de aslında amacı, benim mutlu bir anım var, kimse mutsuz olmasın, herkes doysundur. Buradan bakınca güzeldir.
Yeni bir şey aldığımızda onu ‘ıslatırız’
Tabii argoda demlenmek şeklinde kullanılır. Şimdilerde çoğu zaman öyle görülür ama en yakın arkadaşlarla güzel vakit geçirmek anlamına da gelebilir.
“Kokmuştur” diyerek konu komşuya da birer tabak götürürüz
“Kokmuştur ve belki onun bu yemeği yapacak parası yoktur” düsturuyla hareket edilir. Herkes böyle hareket etse, dünyada fakir insan kalmaz dedirtendir.
Gelen tabağı asla boş göndermeyiz
Nasreddin Hoca’nın “Senin Kazan Doğurdu” hikayesini anımsatır. Komşudan gelen tabak, elde avuçta ne varsa koyularak geri gönderilir.
Doğum yapan birine yemek götürürüz
Çünkü o kendi yapamıyordur.
Bir yakınımızı kaybettiğimizde onun için yemek dağıtırız
Ruhu şad olsun.
Aşura gününde elimizden geldiğince daha çok eve aşure götürürüz
Yıl 2015. Yer İstanbul. “İstersen 2 tane de alabilirsin” diyen komşu var hala. Sonra diyeler ki “Bu ülkeden gidicem” Vallahi burası çok güzel.
“Göz hakkı” diyerek yediğimizi paylaşırız
Güzel insanlarız vesselam.
Bayram sabahları, bayramda kimse aç olmasın diye mutlaka yemekli etkinlik yaparız
Tam bir hayır yemeğidir. Hatta gençler de bu yemeklerde garsonluk yapar. Yıllarca garsonluk yapmış biri olarak söylerim ki çok keyiflidir.
Bonus: Bazı yörelerde yeni evlenenlere de yemek götürürüz
Bu her yörede olmaz tabii.
“Vatandaşı olmasak güzel ülke aslında”
Son zamanlarda duyduğunuz en zeki cümlelerden biri yukarıdaki. Yer yer de çok haklı. Talihsiz yüzlerce hikaye okuyabiliyoruz dört tarafı deniz,
üç tarafı kalamarla kaplı güzide ülkemizde. Hatta bazen “Hay bağlamaz olaydık Anadolu ile Avrupa’yı” ya da “Kavimler Göçü yaparken
bizim atalarımız yanlış yerde durmuş, keşke azıcık daha yürüselermiş” bile diyoruz.
Ama konu yemek olunca, gezegenin en güzel ülkesiyiz bizce. Huyumuzla, suyumuzla, adetimizle en güzel ülkesiyiz.
Madem bir sözle başladık, sözle bitirelim. Bizim oralarda bir söz vardır bir de “Aç mezarı yok” diye.
Anadolu’da kimse açlıktan ölmediği için söylenir bu.
İki anlama gelir. Bir tanesi sen iste çalışır, karnını doyurursundur. Bir diğeri, mutlaka birileri yemek dağıtıyordur, gider karnını doyurursundur.
Tekrar edelim: Konu yemek olunca muazzam ülkeyiz.
Mahalleye biri taşındığında ilk 2 akşam onu aç bırakmayız
Çünkü o eşya yerleştirmekten, temizlik yapmaktan yemek yapacak vakti bulamayacaktır.
Eğer etrafta çalışan birileri varsa mutlaka onun için bir şeyler hazırlarız
Şimdilerde her yerde inşaat var ama eskiden böyle olmazdı. Yakınınızda bir yerde inşaat varsa mesela, çalışan işçiler de olurdu ve mahalleden birileri mutlaka bir şeyler hazırlardı. En kötü çay demlerdi. Çalışanların istemesi de abes sayılmazdı.
Arefe gününde mezarlık önünde hayır yaparız
Bizim oralarda lokma dökülür mesela. Mezarlığa kadar gelip yorulmuş ve acıkmış herkes için dağıtılır.
Eğer bir yiyecekten çok yapmışsak mutlaka dağıtırız
Tarhana kurutursun, biber kurutursun, salça yaparsın, turşu kurarsın mesela. Eğer bunlardan bir ya da birden fazlasını, gereğinden fazla hazırlarsan konu komşuya dağıtırsın. Bu Anadolu’da yaşamanın en güzel tatlarından biridir.
Kendi yapamayacak kadar hasta olan tanıdığımıza bir tepsi yemekle gideriz
Ufakken annem ameliyat olduğunda evimize tepsi tepsi yemek gelince anneme sormuştum ve aldığım cevap şuydu: “Bizde öyle olur oğlum, biri hastalandı mı yemekle gidilir, çünkü kendi yapamayacak kadar hasta olabilir”
Düğün, sünnet ve buna benzer bütün etkinliklerimizi yemekli yaparız
Şimdilerde bu gövde gösterisine dönse de aslında amacı, benim mutlu bir anım var, kimse mutsuz olmasın, herkes doysundur. Buradan bakınca güzeldir.
Yeni bir şey aldığımızda onu ‘ıslatırız’
Tabii argoda demlenmek şeklinde kullanılır. Şimdilerde çoğu zaman öyle görülür ama en yakın arkadaşlarla güzel vakit geçirmek anlamına da gelebilir.
“Kokmuştur” diyerek konu komşuya da birer tabak götürürüz
“Kokmuştur ve belki onun bu yemeği yapacak parası yoktur” düsturuyla hareket edilir. Herkes böyle hareket etse, dünyada fakir insan kalmaz dedirtendir.
Gelen tabağı asla boş göndermeyiz
Nasreddin Hoca’nın “Senin Kazan Doğurdu” hikayesini anımsatır. Komşudan gelen tabak, elde avuçta ne varsa koyularak geri gönderilir.
Doğum yapan birine yemek götürürüz
Çünkü o kendi yapamıyordur.
Bir yakınımızı kaybettiğimizde onun için yemek dağıtırız
Ruhu şad olsun.
Aşura gününde elimizden geldiğince daha çok eve aşure götürürüz
Yıl 2015. Yer İstanbul. “İstersen 2 tane de alabilirsin” diyen komşu var hala. Sonra diyeler ki “Bu ülkeden gidicem” Vallahi burası çok güzel.
“Göz hakkı” diyerek yediğimizi paylaşırız
Güzel insanlarız vesselam.
Bayram sabahları, bayramda kimse aç olmasın diye mutlaka yemekli etkinlik yaparız
Tam bir hayır yemeğidir. Hatta gençler de bu yemeklerde garsonluk yapar. Yıllarca garsonluk yapmış biri olarak söylerim ki çok keyiflidir.
Bonus: Bazı yörelerde yeni evlenenlere de yemek götürürüz
Bu her yörede olmaz tabii.
Ynt: Konu Yemek Olunca Aşırı Güzel Bir Ülke Olduğumuza Kanıt 15 Yemekli Adet By: FLORİS Date: November 12, 2015, 04:58:43 PM
Tam TÜRK,Ü TÜRKİYEYİ ANLATAN Bİ PAYLAŞİM OLMUŞ CANIM
Emeğine sağlık
