DNA parmak izi, rekombinant DNA tekniğinin kullanım alanlarından birisidir. Bir insanın DNA’sını oluşturan nükleotit dizisi ile diğer insanın DNA’sını oluşturan nükleotit dizisi birbirinden farklıdır. buna göre iki farklı insanın DNA’sında her 100 nükleotitde 1 veya 2 nükleotit gibi farklılıkların olduğu anlaşılmıştır. bu şekilde DNA parmak izi tekniği geliştirilmiştir.
DNA’daki nükleotit sırasının değişmesi kesici enzimlerin tanıma bölgelerinde değişikliğe neden olur. Bu değişiklikler sonucu kesici enzimler tarafından farklı büyüklükte ve sayıda DNA parçaları elde edilir. Bu DNA parçaları jel içine enjekte edilir. Elektroforez adı verilen bir yöntemle farklı uzunlukta DNA parçaları birbirlerinden ayrılır. Kısa olan DNA parçalarının hareketleri uzun olanlara göre daha hızlıdır. DNA parçaları jel üzerinde büyüklüklerine göre belirli uzaklıklarda bantlar oluşturur. Bu bantlaşma her bireyin kendine özgüdür. Buna DNA parmak izi adı verilir. Bu yöntemle adli olaylarda şüphelinin DNA’sı olay yerinde bulunan DNA’larla karşılaştırılarak suçu gerçekten işleyip işlemediği belirlenebilir. Ayrıca DNA parmak izi şüpheli çocuğun adli tıpta ana-baba tayininde de kullanılır.
Bilim adamları, biyoteknoloji alanında en büyük devrimi bir canlının genlerini kullanarak, bu canlının belirli bir protein çeşidinin başka bir canlı tarafından üretilmesini sağlayarak gerçekleştirmiştir. Örneğin, bir mikroorganizma çeşidinin DNA’sına insülinden sorumlu olan genetik şifrenin eklenmesi ve bu şekilde mikoorganizmanın insülini üretmesi şeker hastalığının tedavisinde bir umut olmuştur.
Kesilmiş bir DNA parçacığının yabancı DNA parçacığı ile birleştirilmesi sonucu ortaya çıkan DNA’ya rekombinant DNA, bu olaya ise rekombinasyon denir.
