Bir deve kervanı yolda giderken,
Mola verilmişti.
Yolculuk bu ya:
Gidilir, durulur,
Konar, göçülür,
Zaten bu alemde her şey yolcu ya!
Hakikatte, zaman, mekân geçilir.
Derken bir dinlenme sonunda yine,
Devam edilecek; kalktı kafile,
Fakat kervan başını bir telaş aldı,
Zira hecinin biri yola kalkmadı...
Çöktüğü yerden kımıldamıyor,
Vursan bile tüyü kıpırdamıyor...
Toplandı başına kervan erkanı...
Üzerinde yükü bin kilo kadar,
Kendi ağırlığı da bir o kadar,
Tüyleri sımsıcak ve yapı tamam,
Mutlak sükunet var ki anlatamam:
"Sabit bir noktaya dikmiş gözünü..."
Kervan başının dinle sözünü:
"Biraz evvel devem dipdiri idi,
Yükünü, kendi taşır, giderdi...
Ruhu mu, canı mı, nereye aktı?
Cesedi, kalıbı bomboş bıraktı.
Kafam çatlayacak, bu ani derde:
Yükü ve deveyi taşıyan nerede?"
***
Mahmut Kirazlı
Ynt: Deveyi Taşıyan Nerede? By: naberpravda Date: October 06, 2013, 10:49:30 AM
Yazarını ilk defa duyuyorum hoş bir şiirmiş teşekkürler
Ynt: Deveyi Taşıyan Nerede? By: graben Date: October 27, 2013, 09:33:46 AM
paylaşım için teşekkürler
