Kader yüzümüze güldüğünde,
Ay ve okyanus gibi buluştuk.
Ne balıklara aldırdık,
Ne eski teknelere.
Yıldızlar kıskandı benden seni,
Benim üzerimden doğduğunda,
En parlak ışıklarını dalgalarıma sunduğunda.
Kim bilir kaç kişi izliyordu bizi,
Gökte dilek bekleyenlerin gözleri sana kayardı,
Balıkçılar ekmeğini yüreğimden toplardı.
Habersizlerdi evet, buluştuğumuzu bilmezlerdi,
Oysa dün gibiydi düşüşün,
Yıldızlardan yeryüzüne
Aklımda hala canlı,
Yalnızlığımdan yüreğine akışım.
Gecenin biriydi işte,
Uzaklardan parlıyordun,
Uzaklara,
Hırsızlar çalıyordu ışığın altında.
Yürekleri, yetim paralarını.
Onlara mı kızdın, ayağın mı kaydı
Göğü ışığa doyurup
Sertçe düştün kanatlarınla.
Toprağa, benden uzaklara,
Gönlüm razı değil,
Işığından mahrumluğa,
Ve korktum ben de.
Bir fırtına uğuldadı sularda,
Kumsallarda şimşekler,
Çakan ışık altında gözlerim,
Düştüğün yerlerde.
Buldum, yanan bir orman ortasında,
Kırık, tüten kanatlarınla.
Balıkçılar böylesi görülmedi diyor.
“Okyanus karaya ayakbastı.”
Yürüdüm uzun uzun,
Varlığına, ışığına ve sevdiğim her şeyine.
Ayakkabı boyacısının fırçasında,
Ressamın paletinde,
Mini mini birlerin yeni kalemlerinde,
Üstatların kuş tüyü kalemlerinde
Bir gün
Uzakta bir gün olsa da
Anlatılacaktı,
Yeryüzünün iki ufak insanının kocaman aşkı.
Şehrimizin doğusuna beni,
Batısına senin adını yakıştıracaklar
Nehrin kenarında buluştular diyecekler.
İşte bu sinemadaydı ilk filmleri,
Şu tahta bankta elleri iç içeydi,
Sanki tuttukları bir avuç içi değil,
Tüm hayatlarıydı.
***
Jacques Collin
Ynt: Birleşen Hikayeler Silsilesinin Sonu By: sanane_61 Date: July 18, 2013, 05:40:13 PM
Güzel ve anlamlıydı paylaşım için teşekkürler
