Orhan Seyfi Orhon (23 Ekim 1890, İstanbul - 22 Ağustos 1972, İstanbul), Türk şair.
1914'te Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Meclis-i Mebusan'ın Kavanin Kaleminde memurluk, ardından gazetecilik ve öğretmenlik yaptı. Türk Kurtuluş Savaşı sırasında İstanbul hükümetini destekleyen Aydede dergisinde çalıştı. 1946'da Cumhuriyet Halk Partisi'den Zonguldak miletvekili seçildi. 1950'de gazeteciliğe döndü. 1960'tan sonra Adalet Partisi'ne girdi. 1965'te bu partiden İstanbul milletvekili seçildi. 1922-1946 yılları arasında Milliyet, Tasvir-i Efkar, Cumhuriyet, Ulus, Zafer ve Havadis gazetelerinde mizah ve köşe yazıları yazdı. Yaşamının son döneminde Son Havadis gazetesinde yazarlık yaptı. İlk şiirleri arkadaşlarıyla birlikte çıkardıkları Hıyaban isimli dergide yayınlandı. 1917'de Yeni Mecmua'da çıkan şiirleriyle adını duyurdu. Türk şiirinde Hecenin Beş Şairi grubundan biri olarak ün kazandı. Yusuf Ziya Ortaç'la birlikte Papağan, Güneş, Ayda Bir, Çınaraltı dergilerini çıkardı. Şiire aruzla başladı. Daha sonra Milli Edebiyat ve Genç Kalemler akımlarının etkisinde kalarak hece veznine döndü. Hece ile yazdığı şiirlerinde yalın bir dil kullandı. Divan şiiri kalıplarını hece veznine uyarlayarak yazdığı gazel benzeri şiirleri de var. Yirmiden fazla şiiri bestelendi.
Eserleri
Çocuk Adam (roman)
Düğün Gecesi (öykü)
Dün Bugün Yarın,
Kulaktan Kulağa (fıkra)
Peri Kızı ile Çoban Hikayesi (mazmun masal)
Üç Dünya
Sadâbâd
Anadolu Toprağı
Veda
Fırtına ve Kar (şiir)
Gönülden Sesler
o beyaz bir kuştu
kervan
işte sevdiğim dünya
Gidiyor
Düz yazıları
Fiskeler (1922)
Asri Kerem (1942)
Dün Bugün Yarın (1943)
Kulaktan Kulağa (1943)
Gençlere Açık Mektup (1951)
Düğün Gecesi (1957)
Çakırların Derinliği (1958)
