Nazım Hikmet Ran Dan By: imge34 Date: December 08, 2012, 02:16:29 PM Yaşamakta ayak direyeceksin. Belki bahtiyarlık değildir artık, Boynunun borcudur fakat, Düşmana inat Bir gün fazla yaşamak.
Kim bilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi, uzaktan seyredemeseydik ruhunu birbirimizin. Kim bilir felek ayırmasaydı bizi birbirimizden, belki bu kadar yakın olmazdık birbirimize.
Ölüyor çarpışarak insanlarımız halbuki nasıl hakketmişlerdi yaşamayı
Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, şiirler yazdın. Peki o ne yaptı ? deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta.
Mesele esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele
Madem gönlünde bahar var, benden sana izin delikanlı, Sev sevebildiğin kadar.
Yaşamak, ümitli bir iştir sevgilim. Yaşamak, seni sevmek gibi ciddi bir iştir.
Geliyorum dedi. Benden bile kovdum beni. Ama ne o geldi ne de kovduğum ben geldi geri. Sensizdim bir de bensiz bıraktın beni.
