Mola By: Liza Date: August 05, 2012, 02:33:30 PM saçlarımı erken rüzgârlarla dağıttım alnımdaki lekeler eylül ıslıklarından yüzüm kör bir aydınlıkta nedensiz şimdi yani nedensizim, yani yolum uzun, gün kısa
alıştım, artık çiçeklerle deniyorum kendimi son kimliğim de aşınmıştı geceye karışmaktan gülüşümün adını bulamayacaklar, biliyorum çocukluğum yaşlanmayacak uğultularda
eskiyen günlerde bir ilenç var, bunu da biliyorum resimler yırtılırdı bakışlarımdan, yine de üşümezdim yine de uzanırdım sabahın buğusuna unuturdum göğsümü delen ışıkları
seni artık yaz sularında aramıyorum burda geceler yoksul, çocuklar suskun ve binlerce söz ölüsü ellerimde ben de susuyorum, sustum artık
