Kovuldugum Bütün Kapılara By: Liza Date: June 21, 2012, 06:04:36 PM Kovulduğum bütün kapılara geri dönüyorum Yurdum için, alnımda yaralarla Ellerinde taşlarla herkes beni Benimse aklım yitip giden dostlarda
Onca insan niye öldü - sormuyorum artık Ölüm bile kılık değiştirmişken şimdi Hala yaşıyor olmanın şaşkınlığı var üstümde Sanki her doğan gün bir bağış gibi
Geçtim herkesin geçtiği yollardan Ne yerineceğim bir şey var, ne övüncüm Öyle yalın çıksın istiyorum ki sözcükler ağzımdan Acısı acı olarak adlandırılsın bu ömrün
Kardeşler, size yine şiirler getirdim Unuttuğumuz kimi duygulara ilişkin Kırık dökük bir takım anımsamalar... Hiç değilse şunu düşünün, nasıl geldi bu adam, bu günlere kadar?