René Clair (René Clair Kimdir? - René Clair Hakkında)
(1898 Paris-1981 Paris), Fransız film yönetmeni, yapımcı ve yazar. Sinemaya oyunculukla başladı. 1923'te öncü sinemanın başyapıtlarından biri olan "Paris qui Dort" (Uyuyan Paris) ile yönetmenliğe geçti. Gerçekçi bir anlatıma dayalı filmlerinde, ince bir alay ve şiirsel ögeler egemendir.Dünya sinemasının ilk Auteurs biri olan Clair duygusal komedi saçmalık arasında değişmektedir onun ışık, esprili ve zarif filmleri ile "Frenchness" belli bir fikir özetler. Jean Renoir artık Clair yüksek ayakta olduğu bir zamanda klasik dönemin en büyük Fransız yönetmen olma özelliğine sahip olsa da: André Bazin, 1957 yılında yazabilirsiniz, (bir "René Clair Chaplin, dünyanın en saygın yönetmeni sonra, muhtemelen" Cahiers du cinéma de diğer yazarlar tarafından paylaşılmayan görüş). Clair Jacques de Baroncelli yardımcısı olma ve Fransız avant-garde katılmadan önce bir aktör ve film eleştirmeni oldu. Entr'acte (1924) ve Paris qui dort / Crazy Ray (1924-1925) Sürrealist fantezi ile resmi deneyler ve daha sonra iş karakterize popülizm bir dokunuş vakfetmiş. O, iki Labiche farces içine paille d'de Un chapeau hareket enjekte Italie / İtalyan Hasır Şapka (1928) ve onun marka oldu ilk sinema miras komik kovalayan özellikle Les Deux timides (1929). tüm parlak Lazare Meerson tarafından tasarlanan Sous les toits de Paris (1930), Le Million (1931) ve Quatorze juillet (1932), sabit koyu Şiirsel Gerçekçilik, sokak şarkıcıları dolu popüler Paris-bir "tatlı" sürümü bir ikonografi , kızgın konsiyerjlerdir ve komşular, ve oldukça midinettes (son iki filmde Annabella gibi). Aynı zamanda, Sous les toits de Paris, ilk Fransız konuşan resimlerden birini, hem teknik hem de yeni bir boyut olanakları üzerine söylem, ses belirgin bir deneme oldu. modernleşme bir toplumsal hiciv olarak À la liberté nous (1931) Chaplin'in Modern Times (1936) habercisiydi. 1934 olarak, Le Dernier milliardaire (hayali bir diktatörlük hakkında başka bir sosyal hiciv) başarısızlığı Clair tarzı demode gittiğini ima etti.
(1898 Paris-1981 Paris), Fransız film yönetmeni, yapımcı ve yazar. Sinemaya oyunculukla başladı. 1923'te öncü sinemanın başyapıtlarından biri olan "Paris qui Dort" (Uyuyan Paris) ile yönetmenliğe geçti. Gerçekçi bir anlatıma dayalı filmlerinde, ince bir alay ve şiirsel ögeler egemendir.Dünya sinemasının ilk Auteurs biri olan Clair duygusal komedi saçmalık arasında değişmektedir onun ışık, esprili ve zarif filmleri ile "Frenchness" belli bir fikir özetler. Jean Renoir artık Clair yüksek ayakta olduğu bir zamanda klasik dönemin en büyük Fransız yönetmen olma özelliğine sahip olsa da: André Bazin, 1957 yılında yazabilirsiniz, (bir "René Clair Chaplin, dünyanın en saygın yönetmeni sonra, muhtemelen" Cahiers du cinéma de diğer yazarlar tarafından paylaşılmayan görüş). Clair Jacques de Baroncelli yardımcısı olma ve Fransız avant-garde katılmadan önce bir aktör ve film eleştirmeni oldu. Entr'acte (1924) ve Paris qui dort / Crazy Ray (1924-1925) Sürrealist fantezi ile resmi deneyler ve daha sonra iş karakterize popülizm bir dokunuş vakfetmiş. O, iki Labiche farces içine paille d'de Un chapeau hareket enjekte Italie / İtalyan Hasır Şapka (1928) ve onun marka oldu ilk sinema miras komik kovalayan özellikle Les Deux timides (1929). tüm parlak Lazare Meerson tarafından tasarlanan Sous les toits de Paris (1930), Le Million (1931) ve Quatorze juillet (1932), sabit koyu Şiirsel Gerçekçilik, sokak şarkıcıları dolu popüler Paris-bir "tatlı" sürümü bir ikonografi , kızgın konsiyerjlerdir ve komşular, ve oldukça midinettes (son iki filmde Annabella gibi). Aynı zamanda, Sous les toits de Paris, ilk Fransız konuşan resimlerden birini, hem teknik hem de yeni bir boyut olanakları üzerine söylem, ses belirgin bir deneme oldu. modernleşme bir toplumsal hiciv olarak À la liberté nous (1931) Chaplin'in Modern Times (1936) habercisiydi. 1934 olarak, Le Dernier milliardaire (hayali bir diktatörlük hakkında başka bir sosyal hiciv) başarısızlığı Clair tarzı demode gittiğini ima etti.
