Aşk Kurbanları By: Liza Date: June 09, 2012, 11:44:25 AM Ta eskilere dayanıyor bu hazin sonun başlangıcı Yeni bitme tavrıyla dolaştığımız ruhsuz sokaklarda Sen, kenarlarda açmak bilmeyen çiçeklerin bekçisi Ben ise, yamalı kaldırımların eksik taşları gibi, savruk
El ele yürüyorduk umutla kurduğumuz hayallerimizde En güzel masalların birer kahramanı olmayı düşlerdik Oysa, ne sen giyebildin kendini kurtaracak sırça ayakkabıları Ne de ben bulabildim kendimi prens yapacak beyaz atı
Gelmeyen zamanda bizi bizden ayırmasını bildi umarsızlık Bizden bildiğimiz canların zevk alırcasına sergiledikleri Sen, katıksız hayatın sofrasında doymaya çalıştın Ben ise, gözü doymazların pençelerinde av oldum
Yarım asır geçti ortak kaderimizin yazılışından bu yana Ve biz, kurtlarla, kuşlarla sonunda ahbap olabilmişken Çakalların amansız takibinden kurtulmayı başaramadık Kurtulamadık.... kaçınılmaz bir aşkın kurbanları olmaktan...
