Düşlerim Bozgun, Ben Sefil By: elze Date: May 11, 2012, 02:36:14 PM Düşlerim bozgun, ben sefil.
Doğmuyor güneşim sabahlarıma. Gelmeyecek duygularıma bir daha bahar. Kim bilir kaçıncı kez kışta, Kuru bir yaprak gibi savrulan düşteyim. Sende kaybolurken ben Serap düşlerimi böldü korku. Hevesim vurgun, ağlamam kıymetsiz. Canım içinde kaldı. Gözüm asıldı gökyüzüne, Ben boğulurken dalgalarda, yağmur bizsiz. Ruhum fırtına, her yanım keder. Kıfayetsiz belleğimle usuna tündüm. Bu kadar sevgiliyken bana Ölü sevdalar doldurdun yüreğime. Özlemin dalga dalga geliyor üstüme. Düşlerim bozgun, ben sefil Gelişine hasret bu gönül. Mavi hayalim, sona gelen baharım. ağıtlarım, eyvahlarım. İntihar kokan tenhalarım. cehennemi yaşatıyor umduğum yanın. Sönmüyor sen yanan sevdam. Ruhumun koruluğuna esiyor bir yaprak. Soluyor muradımın son zerresi, Kızarıyor yüreğimin her hücresi, Yeşeriyor canlılığım Gelmiştir elbet ağıdımın yazılma vakti. Düşüyorum yüreğinden. Çınlıyor kulağıma gökten okunan sala. ve görünüyor puslar içerisinde yüreğinde cennete aktığım mezarım. Soluyor benzim, çekiliyor tenim. Düşüyor toprağa susuz bedenim.
