Karar By: ecre Date: March 07, 2012, 11:39:12 AM Yaşlı bir Kızılderili reisi ve torunu kulübenin önünde oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve on iki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duru¬yorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri köpekti bunlar. Çocuk, kulü¬beyi korumak için bir köpek yeterli görünürken niye iki köpek olduğunu ve renklerinin neden siyah ve be¬yaz olduğunu anlamak istiyordu. O merakla sordu de¬desine. Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı. "Onlar," dedi, "benim için iki simgedir evlat." "Neyin simgesi?" diye sordu çocuk. "İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün kö¬pekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli müca¬dele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu dü¬şünürüm. Onun için yanımda tutarım onları." Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazana¬nı da olmalı diye düşündü ve her çocuğa has bitme¬yen sorulara bir yenisini ekledi: "Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?". Bilge reis, derin bir gülüm¬semeyle baktı torununa: "Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem!"
