Anna Karenina İlkesi
Anna Karenina Lev Tolstoy’un 1870′li yıllarda yazdığı büyük romanıdır. Bu ünlü roman “Mutlu ailelerin hepsi birbirine benzer; mutsuz ailelerin mutsuzluğuysa kendine özgüdür” cümlesi ile başlar. Jared Diamond “Tüfek Mikrop ve Çelik” kitabında “Anna Karenina İlkesi”nden bahsediyor. Bu ilke Anna Karenina romanının giriş cümlesindeki önermedir. Anna Karenina İlkesi yaşamın her alanında kullanılabilecek bir ilkedir. Ancak bu yazıda Anna Karenina İlkesi gerçek anlamında (aile ve evlilik üzerine) kullanılacaktır.
“Mutlu ailelerin hepsi birbirine benzer; mutsuz ailelerin mutsuzluğuysa kendine özgüdür”. Bu cümleyi anlamak için önce ailenin tanımını yapmak gerekir. Ailenin evrensel bir tanımını yapmak olanaksızdır. Aile idealize edilen bir sosyokültürel yapıdır. Her kültürün çeşitli aile imgeleri her toplumun aile düzenleyici mekanizmaları her ailenin kendi mitleri sırları ve kuralları vardır. Her ailenin kendi bilgi işlem mekanizmaları ve iletişim kodları vardır. Aile mitleri her ailenin kendine özgü olma arzusundan doğar. Aile hem çok tanıdıktır hem çok karanlık. Bu karanlığı aileler kendilerini saklamak için bilerek üretirler. Üyelerini gizli anlaşmalarla (kontrat) birbirlerine bağlarlar. Bu kontrat sözel ya da yazılı değildir. Ancak ailenin tüm üyeleri bu kontratı (uyulması gereken kurallar anlaşmalar vb.) kabul eder onaylarlar.
Aile bir “gestalt”tır (bütündür). Aile üyelerin toplamından daha fazlasını ifade eder. Diğer bir deyişle bütün (aile) parçaların (üyelerin) biraraya gelmesinden daha fazla şey ifade eder. Ailede teker teker bireyler yerine onların bir başka düzlemde oluşturdukları “ilişkilerin örüntüsü” söz konusudur. Bu bakış açısı ile bakıldığında her aile birbirinden farklıdır. Aile bir sistemdir. Her aile özeldir; kendine özgüdür. Çünkü o sistemi oluşturan elementler (aile üyeleri) farklıdır.
Peki Anna Karenina İlkesine geri dönersek; “Mutlu ailelerin hepsi birbirine benzer; mutsuz ailelerin mutsuzluğuysa kendine özgüdür” cümlesi bize ne anlatıyor? Mutlu ailelerin hepsi birbirine benzer çünkü mutlu ailede varolan bir “patoloji” (anormalite) söz konusu değildir. Her ne kadar aileler birbirinden farklı olsalarda mutluluk varsa benzerlik vardır. Mutlu aile iyi işleyen bir sistemin varolduğunun kanıtıdır. Mutlu ailedeki aile bireylerinin mutluluğunun kaynağı aile içindeki (sistemdeki) sağlıklı ilişkiler örüntüsüdür.
“Mutsuz ailelerin mutsuzluğuysa kendine özgüdür”. Mutsuz ailelerde mutlaka bir patoloji (anormalite) vardır. Mutsuzluğun dayandığı bir veya daha fazla patolojik durum söz konusudur. Bu patolojinin nereden kaynaklandığı ise her ailenin kendine özgü sisteminde saklıdır. Her ailenin mitleri gizli kontratları kurulmuş koalisyonları sırları kuralları aile üyelerinin birbirleri ile kurdukları altsistemler vb. vardır ve birbirinden farklıdır. Dolayısıyla mutsuzluğun (varolan patolojinin) nedenide tanımıda oldukça karışıktır. Mutsuz aile bir fenomendir; vakadır.
Mutluluk benzerdir. Çünkü hafiftir; uçucudur.
Mutsuzluk ise kendine özgüdür. Çünkü oldukça karışık patolojik bir dinamiktir.
Ynt: Anna Karenina Ilkesi By: comptech Date: February 17, 2012, 12:00:34 PM
teşekkürler
Ynt: Anna Karenina Ilkesi By: ivyuuu Date: March 23, 2012, 11:30:26 PM
sağol
