Enterekoklar By: Anqel* Date: February 06, 2012, 03:24:30 PM Enterokoklar nozokomiyal infeksiyonların önde gelen etkenleridir. Son yıllarda enterokoklarda özellikle glikopeptidlere artmakta olan bir direnç söz konusudur.
Bu infeksiyonların tedavisinde Quinopristin-dalfopristin ve linezolid kullanılmaktadır.
Tigesiklin, daptomisin ve diğer gelifltirilmekte olan antibiyotiklerle yapı lan yeterli sayıda klinik çalışma da mevcut değildir.
Vankomisine dirençli enterokokların hastane içinde yayılmasını önlenmesi için yapılması gerekenler sırasıyla
1)vankomisinin akılcı kullanımı 2) sağlık personelinin eğitilmesi 3) mikrobiyoloji laboratuarının etkin kullanılması 4) infeksiyon kontrol önlemlerine uyumun sağlanmasıdır.
Enterokoklar tekli, ikili veya kisa zincirler olusturan gram pozitif koklardir. Bu mikroorganizmalar insan ve hayvanlarda normal barsak florasinin önemli bir kismini olustururlar. Enterokoklar hastane içi ve hastane disi infeksiyonlara sebep olabilirler.
Bu bakteriler kalp kapakçiklarina ve böbrek epitel hücrelerine tutunma yetenegine sahiptirler. Enterokoklarin üriner sistem infeksiyonlarina, bakteriyemiye, endokardite, intraabdominal infeksiyonlara, yumusak doku infeksiyonlarina ve neonatal sepsise neden olduklari gösterilmistir.
Bu mikroorganizmalar çok sayida antimikrobiyal ajana (özellikle, sefalosporinler, klindamisin, kotrimoksazol) intrensek olarak dirençli oldugu gibi; plasmid ve transpozonlar yoluyla yeni direnç mekanizmalari gelistirebilecek yetenege sahiptirler.
Üriner sistem infeksiyonlari, peritonit ve yara infeksiyonlari gibi enterokok infeksiyonlarinin tedavisinde öncelikle penisilin G veya ampisilin tercih edilmelidir. Penisiline allerjisi olan hastalarda veya penisiline yüksek düzey dirençli mikroorganizmalar için vankomisin (veya teikoplanin) alternatif tedavi seçenekleridir.
Vankomisin dirençli enterokok (VRE)’larin neden oldugu enterokok infeksiyonlarinin tedavisinde quinupristin-dalfopristin veya linezolid en uygun tedavi rejimidir.
