Soğuk ve gazete küpürlü bir akşam ortasında elinde makasla kupon kesen bir yanım var sanki.. ardı arkası kesilmeyen insanların, kanlarının renkleri arasındaki benzerliğin, damla damla hafızama yer etmesinden kaynaklanıyor dengesiz ruh hallerimden oluşan bu albüm.. kesik kesik cümleler içinden, net ve anlaşılır olanları seçin lütfen.. sizi kendime götüreceğim.. kendime vardığınızda tüm duvarları aynayla kaplı bir oda ve o odanın sonunda aynalı bir kapı göreceksiniz.. sonra her insan gibi kapıyı açmak istediğinizde.. içeride mi yoksa dışarıda mı olduğunuzu anlamayacaksınız.. çünkü bu bir fizik kuralıdır.. iki ayna arasında, sonsuz görüntü vardır..
eski sarı ışıkları vardır odamın. parlak, turuncuya çalan, eskitilmiş duran fotoğraflara benzeyen.. en son çocukluğumda kaldı o klasik müzik kokan renk.. nerede olduklarını bilmediğim apartman komşularımla beraber pişirmiştik o resimleri.. fotoğraf makinesinin altını açık unuttuğumuz için dibi tutmuş gibi duruyordu negatiflerin.. güneşe doğru tuttuğumuzda hayatı, gülümseyen insanları seçebiliyorduk.. kahverengi gözükse de herşey, biz dünyanın mavi olduğunu biliyorduk..
sert ve durağan yanları vardı geçmişin.. yumuşak ve hareketli günlerden daha çok acıtırdı varlıkları.. herkes cüzdanında taşır böyle günleri.. nufus kağıdının üstüne not alır.. unutmamak için ezberler ve kutlar.. doğduğun gün tanımlanır aslında kimliğin.. kimileri değiştirmek için uğraşır dururlar, kimileri uyabilmek için.. kimileri uygundur, kimileri vurgun. kodlanmaya başlarsın henüz annenin memesini emerken.. bu hayatta mutlaka bir kod adı vardır herkesin.. elebaşısındır kendi eylem planının.. dünyanın mavi olduğunu bulmaktır amaç.. bir kaç negatife ihtiyaç duyarsın..
bazı renkler değişmez.. gün değişir mesela, ama gece değişmez.. aydınlık değişebilir, ama karanlık her dilde siyaha tercüme edilir. en güzel beyaz nerdedir bilir misin? en ilkel, en saf, en doğal, en katıksız.. kağıtta mı? bulutta mı? kar da mı? beyaz dediğimde ne geldi aklına? ne zaman beyaz desem.. saçlarım geliyor aklıma.. ve saçların tabi ki.. benim ki gibi erken ağırmış olmasa da.. aklına ilk gelen beyaz, en doğru beyazdır.. peki ya siyah? ya gri? sarı? yeşil? iç çamaşırında saklı olabilir mi en canlı kırmızı? renkler, hatıralardan hızlıdır.. o yüzden, daha çabuk yorulur aklım.. hafızam uzun mesafe koşucusudur..
midem deviniyor.. kültür balıkları yedikleri yemlerle beraber midemi oyalıyor.. birazdan tekrar kazanacaklar özgürlüklerini.. lavobadan, borulardan, kanalizasyondan geçip ulaşacaklar geldikleri mavi denizin kirli kırsalına.. geri dönüşüm fabrikası gibi midem.. zanımmca her canlı doğduğu ulusa erişecektir.. kimi denize.. kimi havaya.. kimi toprağa.. Tanrının labirenti, göründüğü kadar da zor değil aslında.. her nefis tadacaktır özünü, eninde sonunda..
iki paralel doğru arasında ayakta duruyormuşum gibi hissediyorum bazen.. bu yüzden kesişmiyor galiba düşüncelerim.. bazen tek nokta üzerinde durup aklımdan geçen binlerce doğruya bakıyorum.. bazen iki noktadan geçen tek doğruyu oynuyorum.. uzay düzleminde üçgen olmak varmış: sivri yüzeylerin küçük açılardan doğduğunu anlamak için.. iki paralel doğrunun asla kesişemeyeceğini anlamak için, seni tanımak lazımmış.. keşke bana dik düşse düzlemin.. sarılıp uyurduk belki.. belki sevişir uyurduk.. belki kavga eder uyurduk.. belki konuşur uyurduk.. belki bakışır uyurduk.. belki savaşır uyurduk.. belki küser uyurduk.. belki uyumadan barışır sonra barışık olarak uyurduk.. ne olursa olsun.. birlikte uyurduk.. keşka bana dik düşseydi düzlemin.. dünya mavi olmasa da biz kahverengi negatiflerden bakardık hayata.. ve seçebilirdik kimlerin gülümsediğini.. özlemek yerine bir birimizi.. beraber olurduk.. içerdesin işte.. ya da dışarda.. bu bir fizik kuralıdır.. iki ayna arasında sonsuz görüntü vardır.. iki paralel doğru arasında, sonsuz insan..
Ynt: Iki Ayna By: [GA]JunSang Date: December 29, 2011, 12:55:47 AM
Güzel hikaye teşekkürler.
Ynt: Iki Ayna By: h!dden-_-world Date: December 29, 2011, 09:14:36 PM
Güzel hikaye teşekkürler.
evet..rica ederim
