Arşiv Anasayfa Hayata Dair.
Sayfalar: 1
Sen Benim Şarkılarımsın... By: y[N]s Date: November 09, 2011, 11:37:23 PM
Seni ilk gördüğüm an en ince detaylarına kadar hafızamda. Elini ilk tuttuğum, gözlerini ilk gördüğüm, içime çektiğim ilk kokun aradan geçen yirmi beş yıla rağmen ilk günkü tazeliğinde. Aklım ve yüreğimin özel köşelerinde özenle saklı hepsi.
 Seni ilk gördüğüm gün aralık ayındaydı. Kışlar acımasızdır Konya ovasında. Diz boyu kar yağar, buz tutardı her şey. Yalnız umutlarım değil, sobada yakacağımız kömür bile. Ama sen geldin ya güneş bir başka renge boyadı kendini. Yeşerdi birden bire bozkırın ortasındaki koca ova. Çiçeğe durdu yediverenler. Isındı, aydınlandı tüm evren. Toprak damlı o köhne ev bile saray gibi aydınlandı. Duvarlarında sarmaşıklar açtı. Karlar çiçeklere özendi, açıldı gökten inerken. Her şey gelişini müjdeliyordu sanki.

 Sen gelmiştin. Elin ellerimde, kokun burnumda hayalde gibiydim günlerce. Uykusuz geceler dert değildi. Uyumasam da yüzünü seyretsem derdim zaten. Kocaman gözlerin, kocaman yüreğinin göstergesiydi. Gülümsemen, dünyadaki her şeye değerdi. Neydi bu, aşk mı, sevgi mi, karasevda mı? Tanımı, tarifi yoktu bunun. Aşktan öte, karasevdadan öte.

 Aradan uzun yıllar geçti bir tanem. Neler yaşadık, neler yaşadın? Nasıl geçti bunca yıl? Senden ayrı zamanlarım nasıl geçti, nasıl dayandı yüreğim yokluğuna? Yaşayan bilir ancak. Yaşadığın her olayda yanındaydım. Yanında olamadığım da oldu tabii. Uzakta da olsam yüreğimdeydin, yüreğindeydim. Her zaman gurur duydum seninle. Her zaman beni mutlu edecek bir şeyler yaptın. Başarıların, çevrendekilerin övgü dolu sözleri seni şımartmak yerine olgunlaştırdı. Çok savaştın hayatla, etinle tırnağınla kurdun dünyanı. Tek başına öğrendin dimdik ayakların üzerinde durmasını.

 Sen benim hâlâ 'bal sultanı''mdın. Hâlâ soğuk bir aralık günü elimi tutup dünyamı ısıtan ilk göz ağrımdın. Şimdi başarılı, saygın bir genç kız oldun. Dimdik duruşunla gurur kaynağımsın. Yüzüne her baktığımda aralıklarıma çiçekler açıyor. Güneş gülümsüyor bozkıra. Seni yüreğimden bile sakınırken nasıl yolcu ederim tek başıma? Nasıl el sallarım ardından gülümseyerek? Bugün seni yolcu ederken 'Ağlama, annem, sakın ağlama' diyordun ya, işte o gözyaşlarımın hepsi ayrılık acısından değildi. Birazı da bu güzel, başarılı, güçlü genç kızın annesi olmaktandı.

 Güle güle güzel kızım, bahtın da, yolunda açık olsun. Yürüdüğün yollarda dikenler kurusun, gülüşün ayrık otlarına bile çiçek açtırsın. Kendine benim için, kendin için iyi bak. Karya söz verdi bana, seni bağrında saklayacak.

 'Belki bir kuş geçer üstümüzden, kanatları senin ellerinden'
 'Gündüzümde gecemdesin, çalınmasın söylenmesin
 Sen benim şarkılarımsın'

SiteMap - İmode - Wap2