İçim kıpır kıpır ya, aşktan olmalı… Boyun boyuma, huyun huyuma, suyun suyuma, dilin sözüme uydu ya, ondandır….
Sabahları mesaj beklemekten vazgeçtim ve anladım ki; bizim ilişkimiz diğerlerine benzemeyecek. Zaten çok saçma olurdu; “günaydın çiçeğim” yazan bir mesaj alsaydım. Olur muydu?
Neyse canım, gün içinde konuşuruz mutlaka.. Zaten öyle her saat başı arayıp konuşmaları da sevmem. Gerekirse ararız birbirimizi, bir konu varsa söylenecek aranır elbette. Yoksa toplantının orta yerinde telefon çalınca, patronlarımın yüzlerinde oluşan ifadeye dayanamıyorum. Ayrıca en fazla, “toplantıdayım, ben seni ararım” diyebilirim veya bunu yazılı olarak bildiririm. Senin de hevesin kırılır belki.. Benim aklım kalır, öyle ya, acaba ne diyecektin? Akşam için bir program yapmış olabilirsin mesela, bana bir sürprizin vardır…
Ne sürprizi yahu! Aman kadın değil miyiz, valla aklımıza hiç başka bir şey gelmez. Sürprizmiş, senin de işin yok, bunun peşinden koşacaktın!
Neyse canım, toplantıdan sonra ararım. Zaten kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyor sesini duyunca.. Eskisek de geçse şu kalp çarpıntıları artık.. Ne zaman bitecek bu cicim ayları?
Toplantı çıkışında aradığımda söylediğin de çok saçmaydı. Akşam arkadaşlarınla dışarıda olacaksan, beni niye heveslendirip arıyorsun? Gerçi aramadan nasıl haber vereceksin, değil mi?
Ben anlayışlı bir sevgiliyim, elbette erkek(!) arkadaşlarınla dışarıya çıkabilirsin canım. Tabii bu arkadaşların erkek olması şartını atlamadan. Bunun kıskançlıkla bir ilgisi yok! Eğer kızlar da gelebiliyorsa, benim gelmemin ne mahsuru olur diye düşünürüm sonra…
Ben de ayaklarımı uzatıp film seyredeceğim zaten. Oh be, şöyle şortla eski bir tişört giyerek oturmayı özlemişim. Ne o öyle sen geleceksin diye, iki dirhem bir çekirdek dolaşıyorum evin içinde. Televizyonda güzel bir film vardır herhalde… Yok valla, hiçbir şey yok! Yaz geldi ya, kimse seyretmiyor diye sürekli dizilerin eski bölümlerini yayınlıyorlar. Biz neyiz burada, seyrediyoruz işte? Canım sıkıldı şimdi! Saat de kaç oldu? Eve döndün mü acaba? Ben burada tek başıma oturayım, sen dışarıda sürt, oldu beyefendi!Arasam mı, aramasam mı? Arasam, meraklı sevgili olacağım; aramasam merakımdan çatlayacağım, sevgilisiz kalacak. Yok aramayacağım! O arasın, ben eve geldim desin, gecesinin nasıl geçtiğini anlatsın.
Saat gece yarısını geçti, başına bir şey gelmiş olmasın? Yok canım ne gelecek? Arayayım ben, iyi misin diyeyim, başka bir şey sormadan kapatayım bari… Yok, aramayacağım, iyidir canım, arkadaşlarıyla eğleniyordur, ben aklına gelmem tabii.. Ne arayacağım? Aramayacağım işte, aramayacağım. İyi de saat kaç oldu, bunun arkadaşları sabah işe gitmeyecekler mi? Yok bunun başına bir şey geldi herhalde, en iyisi arayıp sorayım ama sesimi düzeltip, neşeli konuşayım da, kasan sevgili modu olmasın. Çeviriyorum… “Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen…..”
Candan Ünal
