SERVİSLE OKULA GİDİYORUM
Ceee! Ben geldim.. Ne yapıyorsunuz arkadaşlar? Ben çok iyiyim. Biraz sonra okula gideceğim. Okulun gidiş ve dönüş bölümünü çok seviyorum ama arada kalan bölüm, biraz sıkıcı oluyor. Yani dersler bir türlü bitmek bilmiyor. Daha önce okula yürüyerek gidiyordum ama artık servise biniyorum. Çünkü bizim evin orda tren yolu var. Benim biraz yaramaz olduğumu biliyorsunuz, babam da bana bir şey olur diye çok korkmuş ve beni servise yazdırmış. Servistekiler beni gördüklerinde çok sevindiler. O kadar çok sevineceklerini sanmamıştım doğrusu.
Hele hele çocuklardan bir tanesi kendisini camdan atmaya kalktı. Ama servis şoförü Bekir bey amca ona engel oldu. O çocuk bizim sınıfta, benim önümdeki sırada oturuyor da, beni çok iyi tanıyor arada bir ona komiklik yapıyorum. Ama yine de niye camdan atlamaya kalktı onu anlayamadım. Camdan atlamaya çalışırken de “İmdat kurtarın beni.. “ diye bağırmasını anlayamadım doğrusu.
Kendime servisteki en güzel yeri seçtim. Cam kenarı! Giderken dışarıyı seyrediyorum. Hem biraz da hava almış oluyorum. Sabah okula giderken uykum açılıyor. Eve dönerken de, temiz hava almış oluyorum. Servis şoförü Bekir bey amca beni çok ama çok seviyor. Beni hep korumaya çalışıyor. Camdan kafamı çıkarınca, bağırarak arabayı durduruyor, sonrada yanıma gelip;
-Kızım niye yapıyorsun bunu, bak kafanı bir yerlere çarparsın. Açma o camı, diyor. Ama camı açmazsam içeri temiz hava girmiyor ki. Hem bütün arkadaşlarımın servislerindeki şoför amcalar radyo çalıyor, bizim şoför amca çalmıyor. Haksızlık bu! Bir de bütün öğrenciler tamam oluncaya kadar hareket etmiyor. Bütün çocukları tek tek topluyor. Geçen gün acaba beni bulabilecek mi diye sınıfa saklandım ama geldi buldu. Hem de eliyle koymuş gibi buldu. Bizim Bekir amca görevini iyi yapıyor. Ona madalya vermeyi düşünüyorum.
Aklıma bir fikir geldi,sadece internetle diploma verseler de, her dakika okula gitmesek nasıl olur? Bunu birilerine söylemek lazım. Hem bir sürü yol gitmiş oluyoruz, hem de bütün günümüz okulda geçiyor! Zaten ben bütün ders boyunca tek ayak üstünde çöp kutusunu bekliyorum nasıl olsa. Bu fikrimi öğretmene söyledim. “Cık cık cık!” Deyip kafasını sağa sola salladı. Beğendi mi, beğenmedi mi anlayamadım ama, neyse…
Dün yolda giderken, servis şoförü Bekir bey amcaya solucan koleksiyonumu gösterdim çok ilgisini çekti. Az kalsın öndeki arabaya çarpıyordu.
-Sen yerine geç otur, ben sonra bakarım! Dedi. Ama benim yerimi bir tane çocuk kapmış. Tek boş yer, ön koltukta kalmış. Orada oturmak zorunda olduğumu söyledim. Bana arkada bir yer buldu ve oturtturdu. Çocukların ön tarafta oturmaları tehlikeliymiş. Kaza filan olursa, camdan fırlayabilirmişim. Hem solucan koleksiyonum bir zarar görebilirmiş. “Önemli değil, bizim bahçede bunlardan bir sürü var, ben yine koleksiyonuma devam ederim “ dedim ama yinede dinletemedim.
Bugün servis şoförü Bekir bey amcaya elma şekeri aldım. Daha doğrusu... Ben o elma şekerini almıştım ama.. Elma biraz kurtlu çıktı.. Ben de onu hediye etmeye karar verdim. Önce bakkal Remzi bey amcaya götürdüm ama,
- İstemiyoruuuum! Diye bağırarak kaçmaya başladı. Niye böyle yaptı anlayamadım. Ben de onun peşinden koşacaktım ama o zaman servisi kaçırırım diye korktum. En iyisi bu elma şekerini servis şoförü Bekir bey amcaya vermek diye düşündüm ve araba kullanırken ona sürpriz yapmak istedim. Elma şekerini zorla ağzına sokmaya çalıştım. Fren yapıp durdu.
- Gülücük benim kalbim var, kızım rahat dur artık! Senin yüzünden kalpten gideceğim “ dedi. Ne demek istediğini anlayamadım. Yani benim de kalbim var. Ne var ki bunda ? Hepimizin kalbi var. Kalbimiz olmasa yaşayamayız ki? Anladım, anladım! Şoför bey Bekir amca elma şekerini görünce çok sevindi onu anlatmaya çalışıyor.
Servis şoförü Bekir bey amca arabaya binmeden önce, arabanın içini kalemle çizdim. İyice belli olsun diye tükenmez kalem kullandım. Kendimi bu konuda çok başarılı buldum. Çünkü gerçekten çok güzel oldu. Bütün arkadaşlarım bu resimlere bayıldı. Hatta Büşra benim yaptığım çizgilerin bazı yerlerine çiçek bile çizdi. Böylece daha inandırıcı olabilirmiş. Ama servis şoförü bey amca resimleri görünce başını direksiyona yaslayıp ağlamaya başladı. Neden yaptığını anlayamadık. Servisteki bütün arkadaşlarla onu alkışladık. Moral vermek için….
Ben okulun son günü kardeşim Kâmil’i de okula götürmeyi düşünüyorum. Yazık, onun da canı sıkılıyor. Bu fikrimi Bekir bey amcaya söyledim. Çok sevindi:
-Tabi tabi istersen en küçük kardeşinle, anneni, hatta babanı da getir! Dedi. Böylece bütün aile okula gitmiş olurmuşuz. Babama Bekir bey amca seni annemi ve kardeşlerimi servise davet etti dedim. Babam “Kimbilir adama ne yaptın “ dedi.. Niye böyle söyledi ki sanki.. Bu sadece bir davet. O kadar anlatmaya çalıştım, Bekir bey amca beni çok seviyor dedim, ama inanmadı. İki gün sonra babam beni başka bir servise verdi. Babamın dediğine göre Bekir bey amca benim servis ücretimi yüzde üç yüz arttırmış. Matematik öğrendiğimde bunu daha iyi anlayabilirim herhalde? Babam bu fiyata servis mi olurmuş diyor. Bence de olmaz. Çok pahalı. Hem servisteki kimsenin ücreti artmamıştı ki. Bizim ki niye arttı anlayamadık…
Ynt: SERVİSLE OKULA GİDİYORUM By: mer_ve_g Date: April 06, 2008, 02:32:47 PM
Pyla$ım için saolLL
Ynt: SERVİSLE OKULA GİDİYORUM By: ebru_cq Date: April 13, 2008, 09:38:08 PM
paYLaşm için saoL
Ynt: SERVİSLE OKULA GİDİYORUM By: [MasaL] Date: April 14, 2008, 09:13:57 PM
GüseLmi$.Ynt: SERVİSLE OKULA GİDİYORUM By: resulbaba7553 Date: April 14, 2008, 09:14:21 PM
paylaşımın için saol
