Osteoartrit sinoviyal zarı olan eklemlerin kıkırdak yapısında aşınma ve eklem çevresindeki kemikte proliferasyon ile karakterize dejeneratif bir hastalıktır.
Günümüzde en sık görülen artrit formu olarak kabul edilmektedir. Özellikle diz ve kalça eklemlerinin etkilenmesi osteoartrite bağlı engellilik açısından önemlidir. Buna bağlı olarak da birtakım yürüme bozuklukları gelişmektedir.
Kalça Osteoartritinde Yürüme analizi:
Kalça osteoartriti olan hastalarda dinamik eklem hareket kısıtlılığı ve stance fazında kısalma görülmektedir. Osteoartritin tek taraflı olması durumunda sıklıkla stance fazında ve çift adım süresinde belirgin bir asimetri ortaya çıkmaktadır. Hurwitz ve arkadaşları kalça osteoartriti olan hastaların kinetik analizi sonucunda ekstansiyon, adduksiyon, internal ve eksternal rotasyon momentlerinde azalma saptamışlardır. aynı zamanda ekstansiyon momentindeki azalma ile ağrıdaki artış arasında ilişki olduğunu ortaya koymuşlardır.
Kalça artroplastisi sonrası biypmekanik değişmeler:
*Yürüme hızında azalma *Stance fazı ve çift destek zamanında azalma *Basma fazı sonunda kalça fleksiyonunda azalma *Erken stance fazında görülen kalça ekstansör ve abduktör momentinde azalma. *Anterior pelvik Rotasyon *Diz fleksiyonu ve ayakbileği dorsifleksiyonunda artış.
Diz Osteoartritinde Yürüme Analizi:
Diz osteoartritinde ağrı veya kas güçsüzlüğüne bağlı olarak yürüme hızı, dakika adım sayısı, çift adım uzunluğu azalmakta, stance fazı süresi artmaktadır. Kinematik incelemede sıklıkla sagittal düzlemdeki hareketlerin etkilendiği görülmektedir. Swing fazında diz fleksiyonu ile birlikte dizin açısal hızıda azalmaktadır. Bu duruma neden olarak ağrı, periartiküler dokularda esnekliğin azalması ve buna bağlı gelişen dinamik eklem hareket kısıtlılığı öne sürülmektedir. Diz ekleminde medial-lateral yük dağılımını belirleyen ana faktörlerden biri, stance fazı süresince dizi adduksiyona zorlayan eksternal adduktör momenttir.
Teorik olarak, bu momentte oluşan artışın medial tibiofemoral OA gelişimine ve ilerlemesine katkıda bulunduğu bilinmektedir. Yapılan çalışmalarda medial tibiofemoral OA’de, adduksiyon momenti ile radyolojik hastalık şiddeti arasında önemli ilşki saptanmıştır. Ayrıca artmış olan adduksiyon momentini dinamik olarak dengelemek için kas kuvveti ve veya yumuşak doku gerginliği devreye girmektedir. Yürüme analizinde bu durum basma fazı diz fleksör momentinde artış şeklinde görülebilmektedir. Yer reaksiyon kuvvetleri incelendiğinde tepe değerlerinin azaldığı ve asimetrik hale geldiği görülmüştür.
